این روزها خبر رسیدن پنج کشتی غول پیکر حامل بنزین ایران به سواحل ونزوئلا، سیلیِ بزرگی برای آمریکا و غرب و غرب پرستان بوده است. چونکه در عین تحریم با پرچم ایران به کشوری در دل آمریکا تبادل و تجارت صورت گرفته است. اینها گوشهای از عزت و بزرگیای است که بعد از انقلاب پدید آمده است که قبل از آن شاهدی برای آن پیدا نمیکنیم. باید خاطر نشان کرد که این عزت و بزرگی در سایهی رهبری فردی با محوریت و آرمانی اسلامی ایجاد شده است. حال کسانی که تاب و تحمل این عزت و بزرگی که سابقهای در گذشته نداشته را ندارند، سعی در خفه کردن و از بین بردن این پیروزیها هستند. البته باید خاطر نشان کرد که این عزت بدون نقص نبوده و نیست اما نباید کتمان کرد که پیشرفتهای بسیاری نیز بدست آمده است.
از طرفی چون منشا و مدیریت این جهش با محوریت اسلام و مدل اسلامی است که توانست برهم زنندهی نظم جهانی و دو قطبی جهانی باشد، عدهای به دنبال زیر سوال بردن اصل و ریشهی بنیان این مدیریت هستند که اگر بتوانند این بنیان و اصول نظری این مدیریت را مخدوش کنند و چهرهای سیاه و دل زننده از آن به نمایش بگذارند به راحتی میتوانند نتایج آن را زیر سوال ببرند.
به عنوان نمونه
ـ تا مشاهده میکنند پیروزی در عرصهی مقابله با دشمنانی مثل داعش و تکفیریها حاصل شده است برای خفه کردن این پیروزی، کمبودهای داخلی را به رخ میکشند که چرا باید هزینه در خارج از ایران داشت، چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.
ـ تا مشاهده میکنند بنزین دادیم طلا گرفتیم، کمبودهای داخلی را به رخ میکشند که این پولها در کجا هزینه میشود...
ـ تا مشاهده میکنند با وجود مشکلات و بیماری مردم از منبر و مسجد دور بودهاند و در ایام مراسمات خاص با چه ولع و اشتیاقی به سمت مراسمات مذهبی میروند، چند کمبود و کاستی و حتی اشتباه در قشر مذهبی را بولد و بزرگنمایی میکنند، تا اصل و ریشه و اساس را خدشهدار کنند.
امروز هم وقتی مشاهده میکنند که بنیه اساسی و اصلی این نظام را اسلام با محوریت روحانیت شیعه در حال فرماندهی است، سعی در تخریت و ایجاد شبهه در اساس این حرکت دارند. البته هیچ عقل سلیمی نیست که کمبودها و نواقص را نبیند بلکه اگر میخواهیم در مورد مسائل قضاوتی داشته باشیم یک پَک و مجموعهی کامل را ببنیم تا بتوانیم خوب قضاوت کنیم و انتقاد داشته باشیم. اینجاست که برای مخدوش کردن روحانیت شیعه و اساس اسلامی آن سعی در شبهه افکنی و مغالطات در فضای مجازی میکنند...
حال این ما هستیم در وسط کارزار فضای مجازی و انبوه مطالب و مغالطات و شبهات، چگونه صحیح را از سقیم بازشناسیم.
ـ آنجا که دارند مدیریت کلان جامعه را زیر سوال میبرند آیا تحریمها و مشکلات و حتی پیشرفتها را دیدهاند؟
ـ آنجا که دارند فقر و فلاکت را به رخ میکشند. آیا نگاه مزورانه و حیلهگرانه را درک کردهایم؟ (باز تاکید میکنم نگاه دلسوزانه و منتقدانه جای خود دارد)
ـ آنجا که دارند کمبودها را بولد میکنند، این روزهای کشورهای اروپایی و آمریکای بدون تحریم را در مواجهه با مشکلات دیدهایم؟
ـ آنجا که ایران را با کشورهای دیگر مقایسه میکنند، زبونی و گاو شیرده بودن بعضی از کشورها و مطیع فرامین آمریکا بودن را دیدهاند؟
ـ آنجا که احکام اسلامی را نفی و طرد میکنند به فلسفهی احکام و مهربانی واضع این قوانین توجه کردهاند؟
پس این ما هستیم که با نگاهی درست و موشکافانه بدانیم کدام نظر درست و کدام حرف همراه با مکر و حیله است...
افزودن دیدگاه جدید