گوشه‌ای از ولخرجی حیرت‌آور جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی

در سالهای اولیه دهه پنجاه شمسی که فروش نفت و قیمت آن افزایش یافته بود، ثروت حکومت پهلوی هم چند برابر شده بود اما این موضوع برای مردم فقیر و رنجور ایران فایده‌ای نداشت؛ چون محمدرضا شاه به جای صرف پول در جهت منافع مردم، به ولخرجی‌های عجیب و تحیرآوری روی آورد که حقیقتا مایه‌ی شرمساری است.
«گرچه روزنامه‌های چاپ ایران به خاطر سانسور بسیار شدید، هیچ مطلبی راجع به ولخرجی‌های شاه و دربار منتشر نمی‌کردند»[1] اما برخی مقامات دربار که از نزدیک، شاهد این ریخت و پاش‌ها بودند آن را برای ثبت در تاریخ، ضبط کرده‌اند.
شاید بتوان اوج این ولخرجی‌ها را مربوط به سال  ۱۳۵۰ و جشن‌های ویژه‌ی ۲۵۰۰ ساله‌ی شاهنشاهی در تخت جمشید دانست. «به دستور شاه در این جشن‌ها ۶۲ چادر در یک محوطه لم‌یزرع برافراشته شد و درون هر کدام را نیز با پرده‌های مخمل بنفش، چلچراغ‌های برنز مطلا، و میز سنگ مرمر صورتی، تزیین کردند تا مورد استفاده مدعوین قرار گیرد. برای تأسیسات مورد نظر جشنهای ۲۵۰۰ سال شاهنشاهی از یک سال قبل، کاروان کامیون‌ها وسایل مورد نیاز را به محل برگزاری آن حمل کردند. و چون همه سران کشورها به جشن دعوت شده بودند، برای پذیرایی از آنها ۱۶۵ سرآشپز و پیش‌خدمت و گارسن را مستقیماً‌ از رستوران «ماکسیم» پاریس با هواپیما به ایران آوردند، و ۲۵۰۰ بطری شراب درجه یک نیز به فرانسه سفارش دادند که قیمت هر بطری آن سر به یکصد دلار می‌زد.»[2]
البته اینها فقط گوشه‌ای از یک جشن پرهزینه بود که از جیب ملت ایران برای مقاصد پوچ و بی‌حاصل خرج می‌شد تا به زعم باطل شاه، موجب پرستیژ و آبروی او باشد؛ اما زهی خیال باطل که این اقدامات در واقع، آتش خشم ملت را شعله‌ورتر کرد و سبب ویرانی سسلسله‌ی منحوس پهلوی شد.

پی‌نوشت:
[1] مینو صمیمی، پشت پرده تخت طاووس، ترجمه: دکتر حسین ابوترابیان، ص 115
[2] همان