انتخابات

- هم از منظر منطقی و هم از باب تجربه، اعتماد به جماعت مشهور به سلبریتی نادرست است! این جماعت خیلی هنر کنند در حوزه‌ی مربوط به خودشان، تخصص داشته باشند، پس چگونه است که در اغلب مسائل، اظهارنظر می‌کنند؟ نتیجه‌ی اعتماد به آن‌ها دولت روحانی است که وضعیت کشور، گویای عملکرد آن است. مخصوصاً که رگ ورم‌کرده‌ی برخی از آنان در دفاع از ایران، هیچ تناسبی با افشای پاسپورت آمریکایی‌شان ندارد!

-

- شناخت صحیح به دور از هرگونه تصمیم احساساتی منجر به انتخاب نماینده‌ای می‌گردد که هم می تواند خدوم باشد و هم در عرصه‌ی فعالیت خود نقش موثری در مبارزه با فساد داشته باشد و با این روحیات است که ناکارآمدی ها کمتر و تاثیرگذاری بیشتر می‌شود.

- قابل باور نیست که بعضی به شدت از بروز فساد در میان برخی مسئولان، گلایه و شکایت می‌کنند، ولی در زمان انتخاب یک مسئول –مثلا نماینده‌ی مجلس- دقت و دغدغه‌ی کافی برای رأی به یک نامزد ضدفساد را ندارند! نماینده‌ای که به جای انجام نظارت، به دفاع از متهم می‌پردازد، آیا شایستگی انتخاب مجدد را دارد؟

-

-

-

- نمی‌شود به زبان، ادعای بیزاری از فساد و تبعیض را داشت ولی در عمل، به کسانی رأی داد که حامی فساد و فسادگران هستند! مسئولان مملکت -از جمله نمایندگان مجلس- براساس رأی بنده و شما بر کرسی نمایندگی تکیه می‌زنند، پس نباید به فاسدان یا حامیان فساد رأی داد که اگر چنین کردیم، دیگر حقی برای اعتراض به فساد نخواهیم داشت.

- اقتصاد کشور حال خوبی ندارد و دلیل آن، سیاست‌های غلط دولت روحانی و عدم نظارت دقیق مجلس دهم است. چاره‌ی کار رفتن به سمت «اقتصاد درون‌زا و برون‌گرا» است که البته نیروهای خود را می‌طلبد و از عهده‌ی دولت و مجلس فعلی و همفکران آن‌ها برنمی‌آید. انتخابات مجلس در دوم اسفند، فرصت بسیار مغتنمی است تا خانه‌ی ملت را به دست کسانی بسپاریم که برای شکوفایی اقتصاد با تکیه بر ظرفیت داخلی و حضور قدرتمندانه در عرصه‌ی خارجی، صاحب برنامه و عزم جدی هستند.

-