مجلس قوی؛ ترکیبی از تجربه و جوانی

از جمله امور مهمی که خوشبختانه در سال‌های اخیر به شکل یک گفتمان رایج در کشور ما درآمده است، موضوع جوان‌گرایی در بخش‌های مختلف حکومت می‌باشد. تعداد قابل توجه جمعیت جوان کشور ما این فرصت مغتنم را به وجود آورده است تا از ظرفیت عظیم «جوان و جوانی» برای پیشبرد آرمان‌های مقدس انقلاب اسلامی استفاده شود.
واقعیت این است که جوان تحصیل‌کرده، متقی، دغدغه‌مند نسبت به دردهای جامعه و علاقه‌مند به مشارکت در پیشرفت مملکت را باید به میدان آورد تا بسیاری از هدف‌هایی که به نظر عده‌ای ناممکن هستند را ممکن کنند و کشور را بر قله‌های بلند پیشرفت و عدالت بنشانند.
البته این رویکرد در انقلاب اسلامی، سابقه‌ای به اندازه‌ی قدمت آن دارد که در یک خاطره از مقام معظم رهبری هم به آن اشاره شده است. ایشان می‌فرمايند: «امام (ره) به جوانان اعتماد و اعتقاد داشتند. لذا مثلاً فرماندهان اوّليه‌ی سپاه پاسداران -که هسته‌ی اوليه‌ی سپاه را اينها گذاشتند- اين مجموعه‌ی عظيم را تشکيل دادند و سپاه در جنگ آن همه نقش آفريد. وقتی اينها به امام معرفی شدند و امام اينها را شناختند، به هيچ وجه نگفتند که شما جوانيد، چطور می‌خواهيد اين کار را بکنيد؛ نخير، بلکه استقبال هم کردند. يا مثلاً در کابينه‌ی شهيد رجايی، يک عده جوانان خيلی خوب بودند. اوّلين کابينه‌ای که جوانان را به معنای واقعی کلمه وارد مسؤوليت کرد، کابينه شهيد رجايی بود.»
اما نکته‌ی مهمی که وجود دارد این است که نباید اشتیاق به جوان‌گرایی، سبب نادیده‌گرفتن و کنارزدن افراد باتجربه، دانا و راه‌بلد شود. هیچ عقل سلیمی نمی‌پذیرد که افکار مالامال از تجربیات ارزنده، مهارت‌های مفید و آگاهی‌های باارزش به بوته‌ی فراموشی سپرده و منزوی شوند. بسیار اتفاق می‌افتد که به‌کار بستن یکی از تجربیات افراد مجرّب و قدیمی، باعث رسیدن به موفقیت و مانع از بروز مشکلات فراوان می‌شود.
اکنون و در آستانه‌ی انتخابات مجلس، آن‌چه باید مورد توجه قرار بگیرد این است که «مجلس قوی» را باید با تلفیق و ترکیبی از جوانان و باتجربه‌ها تشکیل دهیم تا نتیجه‌ی مطلوب حاصل شود. این قطعاً یک انحراف بزرگ و یک افراط خطرناک است که کوله‌باری از تجربه و دانایی را فقط به‌بهانه‌ی سن و سال بالا کنار بزنیم و خود را از برکات و فوایدش محروم کنیم. مطلوب این است که «یک ترکیب متناسبی در مجلس باید وجود داشته باشد بین جوانان و بین افراد باتجربه؛ این لازم است.»[1]
رهبر معظم انقلاب به عنوان بنیان‌گذار جریان جوان‌گرایی در کشور در این باره سخن جالبی دارند. ایشان در دیدار روز 29 بهمن 98 فرمودند: «بنده همیشه روی جوانها تکیه می‌کنم، امّا معنایش این نیست که از آدمهای مجرّب و دانا و راه‌بلد، انسان چشم بپوشد. جوان‌ها در واقع، کنش‌گر اصلی، پیشران و حرکت‌دهنده‌ی به جلو هستند؛ وجودشان بنابر‌این لازم است؛ هم در دستگاه‌های دولتی لازم است، هم در دستگاه‌های قانون‌گذاری لازم است، [هم] در بخشهای مختلف لازم است. این جوانگرایی‌ای که ما گفتیم، یک ضرورت قطعی کشور است؛ امّا به معنای این نیست که آدمهای مجرّب، کارکشته، راه‌بلد، کاربلد از دُور خارج بشوند؛ نه! ترکیب این دو یک ترکیب مطلوبی است.»
بنابراین برای تشکیل یک «مجلس قوی» که از ارکان اصلی «ایران قوی» به حساب می‌آید، باید به نقش تعیین‌کننده‌ی افراد باتجربه و متعهد هم توجه ویژه داشت تا در کنار جوانان پرشور، متخصص و متعهد، به ترکیب مطلوبی برای عبور از گردنه‌های سخت و ناهموار دست پیدا کنیم.

پی‌نوشت:
[1] رهبر معظم انقلاب، 29 بهمن 1398