از ابتدای پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در ایران، چشم دوست و دشمن به این سرزمین و مردم آن دوخته شده بود. هم دوستان و هم دشمنان در حیرت و تعجب شدید، مشترک بودند که چگونه توکل ملت ایران بر الطاف الهی با وجود دستان خالی، به یک پیروزی بزرگ منجر شد و بساط سلسلههای پادشاهی فاسد و وابسته را از مملکت جمع کرد.
هنوز از یادها نرفته است که «موشه دايان» وزير امور خارجهی اسرائيل، انقلاب ايران را به زلزله تشبيه كرد و گفت پيامدهای اين رويداد بر اسرائيل نيز اثر خواهد گذاشت.[1]
در جبههی دوستان انقلاب هم چهرهای مثل «شیخ عبداللّه شامی» شخصیت برجستهی فلسطینی گفت: پیروزی انقلاب اسلامی در ایران اثری ژرف بر انقلاب و بر مردم فلسطین داشته است و پس از آن، مردم فلسطین دریافتند که برای آزادی فلسطین به قرآن و سلاح نیازمندند. این اندیشه، نخست در حرکت جهاد اسلامی فلسطین راه یافت و سپس همین سازمان، بذر آن را در سرزمین فلسطین افشاند.[2]
این نگاههای پر از بیم و امید، هنوز هم به ایران و ایرانیان، دوخته شده است و گذشت چهل و یک سال از پیروزی انقلاب، نه تنها از شدت آن نکاسته بلکه بر شگقتی ناظران افزوده است که چگونه انواع دسیسهها و دشمنیها نتوانسته در عزم این ملت انقلابی، خللی به وجود آورد.
دشمنان ملت ایران هر فکر شوم و هر اقدام آسیبزنندهای که قدرت انجامش را داشتند به کار گرفتند تا بلکه این مقاومت را در هم بشکنند. از جنگ هشت ساله تا -به تعبیر خودشان- تحریمهای فلجکننده و فشارهای حداکثری را به این ملت تحمیل کردند و با بدترین الفاظ و اهانتها با ملت ایران سخن گفتند و باطن واقعی خود را بروز دادند. به عنوان نمونه، سوم آبان سال ۱۳۶۶ «کاسپار واین برگر» وزیر دفاع آمریکا در گزارشی محرمانه از مقاومت ایرانیان در جنگ هشت ساله، از اعضای کمیته روابط خارجی سنای آمریکا خواست تا ایران را در شدید ترین تحریمها قرار دهند. او گفته بود: «در صورتی که تحریمهای در نظر گرفته شده در قطعنامهی شورای امنیت اجرا شود، امید میرود که ریشهی توانایی ایران برای ادامه جنگ به سرعت خشک شود و در چنین وضعیتی، در واقع، ریشهی موجودیت ملت ایران نیز به خشکی میگراید!»[3] «دونالد ترامپ» رئیسجمهور فعلی آمریکا هم در این مدت، در اهانتی آشکار، دو بار ملت ایران را تروریست نامید![4]
تمام این اقدامات خصمانه برای این است که بتوانند مسیر ملت ایران در جهت مستقل و قوی شدن را مسدود کنند و آنان را خسته و مأیوس از آینده بنمایند تا بلکه تسلط دوبارهای بر ایران پیدا کنند. این روند خباثتآمیز مخصوصا در ماههای اخیر و با ترور ناجوانمردانهی سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی به اوج خود رسید و شیطان بزرگ انتظار داشت تا اثر این وحشیگری آشکار خود را خیلی زود ببیند که البته ناکام ماند! حضور خیرهکننده و میلیونی مردم ایران و منطقه در تجلیل از سردار دلها و یاران شهیدش، و حضور باشکوه، گسترده و حماسی ایرانیان سربلند در راهپیمایی روز 22 بهمن نشان داد حرکت احمقانهی آمریکا نه تنها هدفش را محقق نکرده است بلکه سبب تشدید احساسات ضدآمریکایی در اقشار مختلف مردم ایران و تقویت عزم آنان برای مقابله با آمریکا شده است.
در مقطع کنونی، صحنهی انتخابات دوم اسفند را شاید بتوان آخرین امید آمریکا و سایر دشمنان ما برای تحقق رویاهای شوم خود قلمداد کرد. امید آمریکا در درجهی اول، این است که انتخابات در ایران، سرد و کمرنگ برگزار شود تا زمینه برای بکارگیری فشارهای بیشتر -چه در امور اقتصادی و چه در امور سیاسی- فرام شود. این یک اصل پذیرفته شده در سطح بینالمللی است که مشارکت اندک جامعه در امر مهمی مثل انتخابات، پایههای یک کشور را متزلزل و بستر را برای هجمههای خارجی فراهم میکند.
خلاصهی کلام همان است که در کلام اخیر رهبر معظم انقلاب بیان شد و ما این نوشتار را با نقل آن به پایان میبریم. ایشان در روز 29 بهمن 98 و در دیدار با مردم تبریز فرمودند: «چشم دوستان و دشمنان هم دوختهی به اینجا است؛ به این هم توجّه داشته باشید. دشمنان میخواهند بدانند که حالا بعد از این همه تلاش و تبلیغات و مشکلات اقتصادیای که در کشور وجود دارد و بدعهدیای که غربیها و اروپاییها با ما کردند و فشارهایی که -به قول خودشان فشار حدّاکثری- آمریکاییها دارند وارد میکنند، بالاخره نتیجهاش در مردم چه شده؟ دشمن دارد نگاه میکند و میخواهد این را ببیند. دوستان ما هم در اطراف دنیا با نگرانی نگاه میکنند تا ببینند چه خواهد شد. البتّه هر وقت پیغامی به یک مجموعهای از دوستانمان میدهیم، همیشه بنده میگویم هیچ نگران نباشید، از ملّت ایران نگران نباشید؛ ملّت ایران میداند چه کار دارد میکند، بلد است چه کار بکند و دارد میکند کار خودش را.»
پینوشت:
[1] انقلاب اسلامی در چشمانداز دیگران، ص ۱۱۲
[2] رویارویی انقلاب اسلامی و آمریکا، ص ۱۱۴
[3] ریشه ملت ایران را بخشکانید!
[4] ترامپ باز هم "ملت ایران" را تروریست خطاب کرد
افزودن دیدگاه جدید