اصلاحات و تحجر

منطقه خاورمیانه سه کاندید جدی برای قرائت اسلام در معنای خود دارد، که همه این کاندیدها نیز در تخاصم جدی با یکدیگر باقی مانده تا معادلات جدید را به نفع خود رقم بزنند. ایران، عربستان، ترکیه با سه قرائت شیعی، وهابی، لیبرالی در منطقه کاندیدای قرائت دینی و در مرحله بعد نمایندگی قدرت مذهبی منطقه هستند. ایران و ترکیه در جذب مفاهیم ایدئولوژیک خود موفق تر هستند. یکی مثل ایران از توانایی های فقه جعفری و یکی مثل ترکیه به طرز اشتباهی از قواعد لیبرالی و حزب بادی(اپورتونیستی)استفاده میکند. اما عربستان نه ایراناست  و نه ترکیه. اما چون جامعه جهانی ترکیه ای شدن و به اصطلاح لیبرالیزاسیون را میطلبد، عربستان به فکر اصلاحاتی شد که افکار را نسبت به تحجر سعودی به نرمش وا میدارد. اجازه بستنی فروشی رفتن زنان سعودی(تابستان۹۵)، دریافت گواهی نامه ۱۰ زن در عربستان(خرداد۹۷)و... نشان از تفاوت جدی دو نگرش تحجر مآب سعودی با تفکر جمهوری مآب انقلاب اسلامی میدهد.
چیزهایی که برای جمهوری اسلامی عادت بوده، برای عربستان سعودی اصلاح محسوب شده اما عربستان ثابت کرد برای لج بازی و پیشبرد اهداف، نه شریعت را میفهمد و نه عرف را. زمانی که خبر کنسرت ۹ زن خواننده در ایام عید فطر در شهرهای جده و ریاض منتشر شد، نشان داد عربستان برای تخلیه انرژی یا تایید جامعه جهانی میتواند از شعار خادم الحرمین شریفین به خادم فسادهای جدید در حجاز تغییر کاربری بدهد.

اصلاحات عربستان، فرمی است بدون محتوا که این اصلاحات کاریکاتوری، به تعبیر جناب داریوش سجادی تحلیلگر  مقیم آمریکا چنین بیان میشود:عربستان با صادر کردن برخی از اصلاحات ساختاری ظاهری مانند اجازه رانندگی به زنان یا اجازه ورود زنان به ورزشگاه نشان داد که می خواهد در رقابت با ایران الگوسازی کند تا عربستان را مدرن تر از ایران معرفی کند؛ اما چون این تئوری فاقد مبانی معرفت شناختی است؛ کارساز نخواهد بود و مانند آناستازیا (خواهر سیندرلا) است که تلاش می کند؛ اما نمی تواند صاحب آن کفش بلورین شود.