ممنوعیت مصرف بستنی توسط بانوان در اماکن عمومی

یکی از مطالبی که در این روزها در فضای مجازی دست به دست می شود مبحث جنجالی ممنوعیت مصرف بستنی توسط بانوان در اماکن عمومی است. این مطلب دقیقا بازگو کننده و به یاد آورنده همان شعارهایی است که در طول رقابت های انتخابات ریاست جمهوری سال های گذشته رخ داده است .
به خوبی به یاد داریم که چگونه یکی از نامزدهای انتخاباتی طرف مقابل را متهم میکرد که در صورت پیروزی در انتخابات اقدام به کشیدن دیوار در پیاده رو نموده و بانوان و آقایان را در مسیر ترددشان تفکیک خواهد نمود و همچنین در دوره ای دیگر دیدیم که یکی از نامزدها شعار اصلاح نظام اقتصادی کشور را در ظرف زمانی یکصد روز مطرح نمود اما بعد از پیروزی نامزد اول هیچ گاه چنین حصار کشی در پیاده روها اتفاق نیفتاد و پس از پیروزی نامزد دوم نیز هیچ گاه در ظرف صد روز اصلاح نظام اقتصادی اتفاق نیفتاد.
چرا که امکان عقلی حصارکشی دیوارها از جانب یک رئیس جمهور وجود نداشت و چه آنکه احتمال تغییر و اصلاح ساختار اقتصاد کشور در یکصد روز یک امری محال بود نه تنها در آن وقت بلکه در هر زمان و شرایطی اصلاح یک ساختار گسترده در سطح کلان ظرف یکصد روز امری نا ممکن است حال وقتی نگاهی به جریان مطرح شده این روزها در رسانه های اجتماعی در قالب ممنوعیت مصرف بستنی توسط بانوان در امکان عمومی می افکنیم به نوعی تداعی کننده همان وقایع انتخابی هستند که به آن اشاره شد چطور می شود چنین امری در کشور به وقوع پیوندد آنهم با گستردگی رسانه های اجتماعی درعصر کنونی!
چنین خبری دارای عدم امکان وقوع عقلی به مانند همان شعارهای مطرح شده توسط آن کاندیداهاست و بیشتر به یک طنز شباهت دارد تا واقعیت، شاید در آخر به این نکته میرسیم به مثلی که در لسان مردم مطرح است تحت عنوان " دروغ هرچه بزرگتر باشد باورش نیز سهل تر و آسان تر خواهد بود" در جامعه کنونی نیز دروغ های بزرگ راحت تر مورد پذیرش قرار میگیرند اینها همه از آفات فوروارد کردن یا باز ارسال پیام های دریافتی در رسانه های اجتماعی است بدون تفکر و تامل تا جایی که کار به اینجا میرسد که این جریان از فوروارد مطالب به یک باور بین اشخاص تبدیل می شود اما با اندکی تامل و تفکر در محتوای مطالب درون شبکه های اجتماعی دیگر شاهد چنین طنزهای تلخی نخواهیم بود.