آمریکا متعهد بی‌تعهد

روزهای 6 و 9 اگوست 1945 در دو شهر «هیروشیما» و «ناکازاکی» آمریکایی‌ها دو بمب قول پیکر خود را بر سر مردم بی دفاع این دو شهر در ژاپن سرازیر کردند و با بمباران هسته‌ای و شیمیایی، بیش از 200 هزار نفر جان باختند. افزون براین،‌ تشعشعات رادیواکتیو ناشی از بمب‌های استفاده شده، تا به امروز صدها هزار ژاپنی را به اشکال مختلفِ معلولیت دچار کرده است. با توجه به برنامه‌ها و جنایات آمریکایی‌ها در طول تاریخ، این نکته را ثابت می‌کند که آمریکایی‌ها برای تحقق اهداف شوم و توسعه‌طلبانه خود در نقاط مختلف جهان به بدیهی‌ترین اصول انسانی نیز پایبند نیستند.
در تاریخ امریکا عدم پایبندی به اصول و وقوانین بین المللی به وضوح آشکار است:
ـ معاهداتی که مقامات آمریکایی با قبایل بومی این کشور امضا کردند که این پیمان ها به محض پیشروی ایالات متحده در امتداد آمریکای شمالی، شکسته و یا با تغییراتی مواجه شد.
ـ برخی عهدشکنی های آمریکا را از جمله وعده‌ای که به میخائیل گورباچف رهبر پیشین شوروی سابق در مورد عدم پیشروی نیروهای ناتو داده بود.
ـ خروج دولت جرج بوش از پیمان ضدموشک های بالستیک در سال ۲۰۰۲
ـ سوءمدیریت پیمان کنترل تسلیحاتی «چارچوب توافق شده» با کره شمالی
ـ عهدشکنی در وعده حفظ معمر قذافی در قدرت
ـ در چند سال گذشته عدم‌تعهد و خروج از برجام که یک معاهده‌ی بین المللی شمرده می‌شود.
علت عدم تعهد آمریکایی‌ها و پایبند نبودن آنها به قوانین و معاهدات بین‌المللی چیست؟
شاید یکی از عوامل اصلی آن دادن حقی نامشروع به چند کشور و از جمله آمریکا که حق «وتو» نامیده می شود. 5 قدرت برتر در زمان ایجاد حق وتو یعنی امریکا، فرانسه، انگلستان، شوروی (امروزه روسیه) و چین ضمن عضویت دائم در شورا از حق وتو برخوردار هستند. دلیل اعطای حق وتو این بود که کشورهای قدرتمند بتوانند ضمن حفظ سلطه خود در نظام بین الملل، به کمک این حق انحصاری کشورهای جهان را از درگیر شدن در جنگ مانع شده و صلح و امنیت بین الملل را محقق سازند. در حالی که در بسیاری از موارد آمریکا نه تنها مانع جنگ نبوده بلکه با استفاده نامشروع از این حق برای خود مصونیت و حق مشروعی برای ایجاد جنگ در کشورها ایجاد کرده است.
یکی از این موارد وتو کردن خشونت و ظلمی که اسرائیلیها علیه مردم بی دفاع فلسطین انجام می دهند که آمریکا به واسطه‌ی این حق بسیاری از انها را وتو کرده است که به چند مورد اشاره می شود:
1972؛ قطعنامه‌ای که اسرائیل را به خاطر کشتار صدها نفر در جریان حملات هوایی به سوریه و لبنان محکوم می‌کند.
1973؛ قطعنامه‌ای که حقوق فلسطینی‌ها را مورد تصریح قرار می‌دهد و از اسرائیل می‌خواهد تا از اراضی اشغالی خارج شود.
1976؛ قطع نامه‌ای که اسرائیل را به خاطر حمله به شهروندان غیر نظامی لبنان تقبیح می‌کند.
1976؛ قطعنامه‌ای که اسرائیل را به خاطر احدات شهرک‌های یهودی نشین در مناطق اشغالی محکوم می‌کند.
1978؛ قطعنامه‌ای که شرایط زندگی فلسطینیان را قابل قبول نمی داند.
1978؛ قطعنامه‌ای که از نظر حقوق بشر عملکرد اسرائیل در مناطق اشغالی را محکوم می‌کند.
1979؛ قطعنامه‌ای که از اسرائیل می‌خواهد تا به نقض حقوق بشر پایان دهد.
1979؛ قطعنامه‌ای که خواهان کمک به مردم فلسطین است.
1979؛ قطعنامه‌ای که خواهان تهیه گزارشی در مورد شرایط زیستی فلسطینی‌ها در مناطق اشغالی است.
1979؛ قطعنامه‌ای که خواهان بازگشت تمام آوارگان فلسطینی به سرزمینشان است.
1979؛ قطعنامه‌ای که در مورد مالکیت بر منابع ملی درمناطق اشغالی اعراب صادر شده است.
1980؛ قطعنامه‌ای که از اسرائیل می‌خواهد تا آوارگان را به ماوای اصلیشان بازگرداند.
1980؛ قطعنامه‌ای که اسرائیل را به خاطر شرایط زندگی مردم فلسطین تقبیح می‌کند.
1980؛ قطعنامه‌ای که تعیین حقوق مردم فلسطین را به خودشان وا می‌گذارد.
1980؛ قطعنامه‌ای که عملکرد اسرائیل در مورد حقوق بشر تقبیح می‌کند. 1981؛ قطعنامه‌ای که رفتار اسرائیل با مردم فلسطین را تقبیح و بمباران عراق را محکوم می‌کند. (هجده قطعنامه)
1982؛ قطعنامه‌ای که تهاجم اسرائیل را به لبنان محکوم می‌کند.
1982؛ قطعنامه‌ای که اقدام یک سرباز اسرائیلی را در تیراندازی به یازده مسلمان در مسجدی در بیت المقدس را محکوم می‌کند.
1982؛ قطعنامه‌ای که اسرائیل را به خاطر تهاجم و اشغال جنوب لبنان محکوم می‌کند.
1985؛ قطعنامه‌ای که اسرائیل را به خاطر استفاده از قدرت نظامی بیش از حد خود در مناطق اشغالی مورد سرزنش قرار می‌دهد.
1986؛ قطعنامه‌ای که اسرائیل را به خاطر رفتارش با شهروندان غیر نظامی لبنان تقبیح می‌کند.
1986؛ قطعنامه‌ای که از اسرائیل می‌خواهد تا به اماکن مذهبی مسلمانان احترام بگذارد.
1986؛ قطعنامه‌ای که اسرائیل را به خاطر ربودن یک هواپیمای لیبیایی محکوم می‌کند.
1987؛ قطعنامه‌ای که از اسرائیل می‌خواهد تا مردم فلسطین را از منازل خود بیرون نکند.
1987؛ قطعنامه‌ای که اقدامات اسرائیل را در لبنان محکوم می‌کند.
1987؛ قطعنامه‌ای که از اسرائیل می‌خواهد نیروهای خود را از لبنان خارج کند.
1988؛ قطعنامه‌ای که رفتار اسرائیل را با فلسطینی‌ها در مناطق اشغالی را محکوم می‌کند.
1995؛ قطعنامه‌ای که تایید می‌کند اراضی شرق بیت المقدس که اسرائیل را به تصرف در آورده به این کشور تعلق ندارد و اشغالی است. [1]
پی‌نوشت:
1). خبرگزاری دانشجو(yon.ir/esjMb)