بعد از سفر تاکئو فوکودا، نخست وزیر پیشین ژاپن، به ایران در سال ۱۹۷۸ (۱۳۵۷)کمی قبل از انقلاب اسلامی، آبه اولین نخست وزیر ژاپن خواهد بود که از تهران دیدار خواهد کرد.
کشور ژاپن با توجه به حفظ رابطه نزدیک خود با ایران طی سالیان متمادی از یک سو و معرفی خود به عنوان یکی از متحدین آمریکا از سوی دیگر دارای موقعیت منحصر به فردی است و همین موضوع شینزو آبه را به یک میانجی گر مناسب تبدیل کرده است. دونالد ترامپ در جریان سفر اخیر خود به ژاپن از ایده آبه برای کمک به حل تنش با ایران استقبال کرد و گفت: من معتقدم ایران مایل به مذاکره است... و اگر آنها به تمایل به مذاکره داشته باشند ما نیز به این موضوع علاقمندیم.[1] به همین دلیل آقای آبه قرار است به ایران سفر کند. اما در رسانه ها چند دلیل و گمانه برای این سفر بیان شده است:
1ـ ایران همواره یکی از بزرگترین صادرکنندگان نفت به ژاپن بوده است. اهمیت نفت این کشور را به صورت طبیعی متمایل به میانجگری و تلاش برای کاهش تنشها در خلیج فارس کرده است.
2ـ نخست وزیر ژاپن، هدفش از این سفر کاهش تنشها میان ایران و آمریکا و کشاندن دو طرف بر سرمیز مذاکره است و باید گفت همچنانکه مسئولین ایران نیز بیان داشتهاند هرگونه مذاکره با آمریکا در این موقعیت غیر ممکن و غیرعاقلانه است، چون آمریکا نسبت به پیمانهایی که سابقا امضا کرده است و هیچ تعهدی نسبت به آنان نداشته و در این مورد اعتمادی به آمریکا نیست.
3ـ رفتاری که امروزه سعودیها، اماراتیها و... در منطقه دارند، خاورمیانه را به سمت بیثباتی و تشنج میکشاند. اما آنچه که مهم بوده این است که ایران همواره به دنبال صلح، آرامش، ثبات و امنیت در منطقه بوده و است، در مواضع دولتمردان ایران به خوبی قابل مشاهده است که ایران به دنبال راههایی است تا بتوانند در منطقه ایجاد ثبات و آرامش کنند. اما واقعیت این است که کارنامه آمریکا، صهیونیسم و برخی از حکام منطقه در ترویج خشونت و تجاوز به حقوق سایر کشورها و ایجاد نا امنی سیاه است و این طرحها و برنامه ها برای اعمال فشار از سویی و باز نمودن راه مذاکره از سوی دیگر شکست خورده است، لذا اگر آقای آبه به دنبال این است که ایران از فعالیتهایی که باعث ایجاد ثبات و امنیت و کوتاهی دست بیگانگان در خاورمیانه میشود دست بکشد و تغییری در این رویکرد داشته باشد موفق نخواهد بود.
اما می توان این سفر را شروعی برای توافقات آسیایی میان دو کشور مانند حذف دلار، گسترش روابط اقتصادی میان دو کشور و همچنین تقویت روابط دیپلماتیک میان ایران و ژاپن دانست.
منابع:
[1]. اسپوتنیک ایران
افزودن دیدگاه جدید