آلترناتیوی برای جمهوری اسلامی نیست

در قانون اساسی مراجعی برای قانون گذاری آمده که مهمترین آن مجلس شورای اسلامی است. یعنی مجلس با مصوبه خود موضوعی را تبدیل به قانون می کند.
راه دوم مراجعه مستقیم به آرای عمومی است. در برخی مقاطع زمانی مملکت نیاز پیدا می‌کند که مردم مستقیم درباره موضوعی نظر خود را اعلام کنند.
برای مراجعه به آراء مردم و رفراندوم براساس قانون اساسی جمهوری اسلامی، مجلس موضوع رفراندوم را تصویب می‌کند و وقتی به تأیید شورای نگهبان رسید و رهبری آن را اعلام کرد، درباره مسئله ای به آرای عمومی مراجعه می‌شود.
در اصل 36 قانون اساسی مکانیزمی رفراندوم را به این صورت بیان می‌دارد که دولت باید لایحه دهد، 100 نفر از نمایندگان مجلس امضا کنند، دو سوم نمایندگان مجلس به همه پرسی رأی دهند و به تأیید شورای نگهبان برسد و در نهایت رهبری اجازه دهد.
اصل 59 نیز می گوید درباره مسائل مهم کشور در زمینه‎های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی می‌توانیم همه پرسی داشته باشیم. براساس اصل 110 نیز فرمان صدور مجوز همه پرسی با مقام رهبری است.
اما نکته مورد توجه در رفراندوم این است رفراندوم چه زمانی باید صورت گیرد. دربند 8 اصل 110 قانون اساسی، آمده که «حل‏ معضلات‏ نظام‏ که‏ از طرق‏ عادی‏ قابل‏ حل‏ نیست‏» در حیطه اختیارات رهبری است.
اما این سوال مهم است که مطرح شود، اگر جمهوری اسلامی نباشد چه باشد؟
کشور ما از طرفی 98 درصد مردم آن شیعه هستند پس مولفه اسلامیت با محوریت شیعه باید در آن درنظر گرفته شود و از طرفی جمهوریت که مشارکت حداکثری مردم در انتخابات و سرنوشت خودشان است نیز باید در نظر گرفته شود. پس شاهدیم که هر دو مولفه در سال 58 مورد نظر بنیانگذار انقلاب بوده است و بر این اساس است که حتی منتقدین به بعضی از سازوکارها، امروز با صدای رسا می‌گویند: فعلا آلترناتیوی (جایگزینی) برای جمهوری اسلامی نداریم.
البته باید گفت که بعضی نواقص در بعضی امور مشاهده می شود که این عمل را می توان به واسطه‌ی ساز و کارهای قانونی و مجلس تصحیح کرد.
و جای این سوال باقی می ماند که با رفتن جمهوری اسلامی حکومت با چه سازوکاری مدیریت شود؟
شاهنشاهی!!! مردم 40 سال قبل با آن مبارزه کردند و این یک نوع عقب گرد محسوب می شود بسیار مضحک می باشد.
منافقین!!! خیانت و جنایت آنها بر کسی پوشیده نیست و به دست گرفتن قدرت توسط انها بسیار ترسناک است.
خارج نشینان و همفکران آمریکایی و غربی!!! آنها که مسبب بیشترین تحریم ها و فشارها به مردم بوده و مدیریت بسیاری از فشارها بر علیه مردم ایران به واسطه‌ی آنها اتفاق افتاده است.