تکه‌تکه کردن همصدایی ملت با رفتار و گفتار رئیس دولت!

شکستن وحدت و اتحاد ملت ایران از برنامه‌های قدیمی و قطعی دشمنان به حساب می‌آید که در هر زمانی با شیوه و شکل خاصی، دنبال شده است. این یک حقیقت غیر قابل انکار است که تا مردم ایران دارای یکپارچگی و انسجام -در مسایل گوناگون سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، ملی و ...- هستند، دشمنان نمی‌توانند مقاصد شوم و خطرناک خود را عملی کنند و به آرزوهای پلید خود دست یابند. این راهبرد شیطانی تا جایی برای دشمن، حیاتی و ضروری است که به تعبیر امام راحل عظیم‌الشأن (رحمه‌الله) «بی جهت نیست که بوق‌های تبلیغاتی در سراسر جهان و ولیده‌های بومی آنان، تمام توان خود را صرف شایعه‌ها و دروغ‌های تفرقه‌افکن نموده‌اند و میلیاردها دلار برای آن صرف می‌کنند.»[1] راه علاج این توطئه‌ها و هجمه‌هایی که برای اختلاف‌افکنی در صفوف متحد ملت، انجام می‌شود این است که مردم شریف ایران «در مقابل این توطئه‌ها عکس‌العمل نشان داده و به انسجام و وحدت خود به هر راه ممکن افزایش دهند و کفار و منافقان را مأیوس نمایند.»[2]
در این میان و با تأسف فراوان، باید به این واقعیت تلخ، اعتراف کرد که منشأ آسیب به وحدت مردم، همیشه و حتماً از آن سوی مرزها نیست؛ بلکه در داخل کشور و حتی در میان مسئولان مملکت، صداهایی شنیده می‌شود که دقیقاً در جهت خواست و تحقق امیال دشمن خارجی، عمل می‌کند! امروز نغمه‌های تفرقه‌افکن و ضدوحدت، از حلقوم کسانی خارج می‌شود که براساس نقش آنان در جامعه و طبق ادعای خودشان، باید منادی وحدت و اتحاد باشند نه مروج تفرقه و انشقاق!
در شرایطی که کشور ما -به دلیل بی‌تدبیری شدید دولت در سال‌های اخیر که زمینه را برای دشمن خارجی در جهت ازدیاد تحریم و فشار، فراهم کرد- در شرایط نامناسب و حساسی قرار دارد و یکی از ملزومات قطعی چنین شرایطی، اتحاد میان مسئولان است، اما با کمال تعجب و تأسف شاهد هستیم که رئیس دولت با لجبازی در برابر قانون و نیز با عبرت‌نگرفتن از تجربه‌ی هفت سال اخیر، به بیان سخنان وحدت‌شکن و تنش‌زا می‌پردازد که ثمر و سودی جز خوشحالی دشمنان و تضعیف نظام، در پی نخواهد داشت. مقاومت بی‌مبنا و غیرقانونی در برابر مصوبات مجلس که پس از تأیید شورای نگهبان، به صورت قانون رسمی درآمده و لازم‌الاجرا است و نیز بیان سخنانی در تضعیف نهاد قانون‌گذاری کشور، از جمله اقدامات پرضرری است که اتحاد ملی را با مخدوش و هم‌صدایی مردم را تکه‌تکه می‌کند. سوال این جا است که چرا جناب روحانی سخنان خودش را هم زیر پا می‌گذارد؟ مگر وی در مرداد 1392 نگفته بود: « عظمت مجلس، عظمت ملت است... قانون مجلس، نظارت مجلس، نقد مجلس، سوال مجلس و حتی اگر لازم بود استیضاح مجلس را بر دیده منت می‌ گذاریم... دولت خود را مجری قانون اساسی و قوانین موضوعه‌ی کشور می‌داند.»[3] پس چرا الان به تقابل علنی و صریح در برابر مجلس شورای اسلامی روی آورده و حتی قانون مصوب مجلس را ابلاغ نمی‌کند و از این طریق، اتحاد ملی را نشانه رفته است؟! این روزها در حالی عملکرد و سخنان حسن روحانی در تقابل با مجلس، دشمن‌پسند و صریح شده است که می‌تواند با مذاکره و گفت‌وگو، اختلاف سلیقه‌ها و اختلاف‌نظرها را کاهش داد و یا دست‌کم این سخنان را به عرصه‌ی علنی و عمومی نکشاند و زمینه را برای سوءاستفاده‌ی دشمن، فراهم نکرد! عجیب است که جناب روحانی همیشه ادعای مذاکره با دنیا را داشته و دارد ولی از مذاکره با مسئولان داخلی در جهت حل اختلافات، استقبال نمی‌کند و به آن اعتقاد ندارد!
از سوی دیگر، تجربه‌ی چند سال مذاکره  با آمریکا و اروپا به همه ثابت کرد که نمی‌توان به قول این جماعت برای رفع تحریم و حل مشکلات کشور، امید داشت. علاوه بر اینکه دشمن خونخوار و جنایتکاری مثل آمریکا با ترور سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی، اوج کینه و خصومت خود را برملا کرد! با این وجود و در حالی که واقعیت «غیرقابل اعتماد بودن آمریکا» در مقابل چشم همگان وجود دارد، اما حسن روحانی با ایجاد دوگانه‌ی کودکانه و غلط «آمریکای ترامپ و آمریکای بایدن»، دوباره دست گدایی به سمت کدخدا دراز کرده و با ارسال سیگنال‌ها و پیام‌های ذلیلانه و نشان‌دادن عطش برای مذاکره، در عزم جدی ملت برای مقابله با این دشمن سنگدل، تردید و تشکیک به وجود آورده است و بستر را برای موج‌سواری و سوءاستفاده، فراهم کرده است! کاش رئیس دولت درک کند که این روند غلط که در هفت سال و چند ماه قبل به ثمر نرسید و دردی از ملت دوا نکرد، در هفت ماه و چند روز آینده نیز به جایی نخواهد رسید و نتیجه‌ای جز ضرر و خسارت بیشتر -از جمله به اتحاد ملت ایران- را در پی نخواهد داشت!
به هر ترتیب، بعضی از حرف‌هایی که این روزها شنیده می‌شود، حرف‌های اختلاف‌افکن و وحدت‌شکنی است که حاصلی جز افزودن مشکلی به مشکلات متعدد مردم ندارد و همه باید به این سخن دلسوزانه و حکیمانه‌ی رهبر معظم انقلاب توجه کنند که فرمود: «اتّحاد ملّی را حفظ کنید. کشور ما احتیاج به اتّحاد دارد؛ اتّحاد ملّت ایران! ملّت ایران در خیلی از امور، صدایشان صدای واحد است، خواستشان خواست واحد است، [امّا] مسئولان می‌توانند این را از بین ببرند. هنر مسئولان ما این است که این اتّحاد را، این هم‌صدایی را تکّه‌تکّه کنند، ملّت را تکّه‌ِتکّه کنند، اینها را از بین ببرند! مسئولین کشور مراقب باشند که این اتّحاد را زیاد کنند.»[4]

پی‌نوشت:
[1] صحیفه‌ی امام، ج7، ص 251
[2] همان
[3] سخنان دکتر روحانی در دیدار صمیمانه با نمایندگان مجلس
[4] امام خامنه‌ای، 26 آذر 1399