شاه خائن 37 سال بر ایران حکومت کرد و دستاوردش شد کشوری مصرفکننده با آمار بالای فقر و فلاکت! همین دستاورد، کافی بود تا مردم ایران علیه او قیام کنند و به سلطنت ننگین او پایان دهند!
اما شاه، وقیحتر از این حرفها بود! او پس از فرار از ایران در مصاحبهای با تلویزیون ای.بی.سی گفت اگر سه سال دیگر بر سر قدرت مانده بودم میتوانستم برنامهها را به راه اندازد و مردم میفهمیدند که برایشان چه کردهام![1]
این مصاحبه که در قصری در مراکش انجام شد، نکتهی عجیبش این بود که شاه بعد از 37 سال باز هم داشت وعده میداد و خودش هم قبول داشت تا آن روز، کاری برای رفاه ملت نکرده است!
شاه مفلوک که هنوز خلع از سلطنت را باور نمیکرد، در ادامهی همین مصاحبه، احتمال کناره گیری خود از قدرت را منتفی دانست و گفت: چرا باید کنارهگیری کنم؟! من کشورم را به امید آنکه اوضاع روبهراه شود ترک گفتهام.»[2]
علاوه بر وقاحت، شاه ذاتا آدم ترسویی بود و به جای اینکه خودش در وسط معرکه بماند، سعی میکرد از معرکه فرار کند!
پینوشت:
[1] روزنامه کیهان ، ۱۶اسفند ۱۳۵۷، صفحه ۸
[2] همان
افزودن دیدگاه جدید