مصاحبهها و دست و پا زدنهای اینروزهای احمدینژاد را باید در عرصهی انتخابات 1400 تحلیل کرد یا به عنوان گزینهای برای انتخابات؟ یا اینکه با حمایت از شخص یا جریان خاص، رئیس جمهور آینده باشد؟
احمدینژاد در استفاده از ترفند و تاکتیک موج سواری روی مطالبات عمومی، مهارت و سابقهای دیرینه دارد. از مناظرات شبهای انتخابات 88 گرفته تا موضوعات چالشی امروز مانند مسائل اقتصادی و حتی فرهنگی. آنجا که معیشت مردم به موضوع پرتکراری در فضای عمومی جامعه تبدیل شده است و همچنین موضوعات فرهنگی مانند حجاب اجباری و کروات و همچنین همنوایی احمدینژاد با آنجیلیا جولی بهترین موضوعاتی است که جای مانور دادن دارد.
در واقع باید گفت:
تغییر جهت سیاستهای فرهنگی توسط احمدینژاد، اهرمی است که با توسل به آن، درصدد بیان چهرهای جدید و روشنفکر از خود است و به تعبیری دیگر، برای جذب مخاطب بیشتر در جامعه است.
همچنین باید اشاره داشت:
ـ امروز احمدینژاد برای اصلاح طلبان گزینهی بسیار مناسبی است. نه به عنوان گزینه ریاست جمهوری بلکه به عنوان پل و ابزاری برای منافع گروهی و حزبی. زیرا که خواست و هدف فرهنگی اصلاح طلبان، عبور از مبانی فرهنگ اسلامی و هضم در مبانی مدرنیته و فرهنگ غرب [1] است.
ـ ازطرفی شاهدیم که سخنان احمدینژاد، مورد استقبال اپوزسیون فعال ضد فرهنگی خارج از کشور مانند مسیح علینژاد است. همین رخ دادها و همنوایی احمدینژاد با اینگونه افراد میتواند او را به عنوان زنگ خطری برای مسائل چالشی فرهنگی ایران و غرب، محسوب کند.
ـ امروز با توجه به سرمایهگذاری عظیم غرب در مسائل فرهنگی، بلاخص فعالیت ضد فرهنگی علیه جمهوری اسلامی ایران، آنچه بیشتر خطر آفرین خواهد بود، روحیهی تحول خواه و متغیری است که در افرادی مانند احمدینژاد مشاهده میشود و چون میزان و معیاری برای این تحول خواهی جز ملاک و معیار دانستن مردم بیان نمیدارند، لذا با این فرمان در آینده مشکلات عدیدهی فرهنگی ایجاد خواهد شد.
پینوشت:
1). علی مجتبی زاده؛ محمد علی لیالی، جریان شناسی سیاسی، انتشارات دفتر نشر معارف، تهران،چاپ سوم،1396، ص33.
افزودن دیدگاه جدید