ورشکستگان سیاسی که به دلیل عملکرد بسیار ضعیف در چند سال اخیر، آبرویی برایشان باقی نمانده است و اوضاع کشور را با ادعاهای توخالی و وعدههای پوچ به وضع فعلی رساندهاند، این روزها و با خبر پیروزی جو بایدن در انتخابات آمریکا در پوست خود نمیگنجند! دلیل این حالت شرمآور این است که خیال میکنند دوباره میتوانند با کوککردن ساز مذاکره و گرهزدن معیشت و منافع مردم به لبخند کدخدا، امیدی کاذب در جامعه ایجاد کنند و تا انتخابات 1400 نبض و فکر اجتماع را با همین خیالات خام در دست بگیرند و شانس خود را برای کسب مجدد کرسی ریاستجمهوری در ایران بالا ببرند. البته این جماعت، آن اندازه وقیح و واداده هستند که حتی اگر ترامپ هم پیروز میشد، باز هم حرف از مذاکره میزدند، همانگونه که اندکی پس از ترور ناجوانمردانهی سردار دلها، به صراحت از آمادگی خود برای مذاکره سخن گفتند!
این جماعت در حالی به انجام مذاکرههای بیشتر با آمریکا اصرار دارند که مذاکرات طولانی و پرتعدادی که منجر به برجام شد، هیچ یا -به قول برخی اعضای دولت روحانی- تقریبا هیچ دستاوردی برای ملت ایران نداشت و در حالی که ایران به تمام تعهدات خود عمل کرد و صنعت هستهای را به حالت تعطیل درآورد، طرف مقابل، با زیر پا گذاشتن تعهدات خود، نه تنها به رفع تحریمها اقدام نکرد بلکه با وضع تحریمهای جدید و گسترده، کاری کرد که به قول مشاور امنیت ملی کاخ سفید، چیز دیگری برای تحریم ایران باقی نمانده است![1] اتفاقا تحریمها علیه ایران در زمانی که همحزبیهای جو بایدن در قدرت بودند نیز با شدت بسیار زیادی اعمال میشد و حتی میتوان گفت بسیار بیشتر از دوران قدرت جمهوریخواهان بوده است که تحریمهایی مانند CISSADA ،NDAA2012 ،CAATSA و قانون محدودیت ویزا از سختترین و مهمترین آنها بوده است. علاوه بر این، تحریمهای ترامپ علیه ایران با ریلگذاری دولت اوباما انجام شد و یکی از دلایل سختترشدن آنها اطلاعاتی از نحوهی دورزدن تحریمها بود که در طول مذاکرات منتهی به برجام، فاش شد و در اختیار آمریکا قرار گرفت. بنابراین اظهار خوشحالی از انتخاب یک دموکرات به ریاستجمهوری آمریکا -اگر یک تاکتیک فریبنده نباشد- قطعاً جهالت و حماقت محض است.
این نکته را باید در نظر گرفت که دولت روحانی به دلیل عملکرد فضاحتبار در حوزههای مختلف، اصلا قابل دفاع نیست و نمیتوان برای پیروزشدن در انتخابات 1400، به آن استناد و افتخار کرد، به همین دلیل، طیف سیاسی حامی روحانی، چارهای ندارد جز اینکه انتخاب جو بایدن را در قالب یک دستاورد مهم برای خود جا بزند و با القای امکان حل مشکلات کشور از طریق مذاکره با آمریکا، دوباره مردم را با وعدههای پوچ و سراب دروغین -مانند آنچه در سال 92 اتفاق افتاد- فریب دهد و رأی آنان را بگیرد. معلوم نیست که این جماعت چرا سخنان صریح جو بایدن دربارهی ادامهی تحریمها علیه ایران را نادیده میگیرند که یک نمونهی آن مربوط به یادداشت او در CNN بود که سپتامبر گذشته منتشر شد. بایدن در این یادداشت به صراحت از قصد خود برای هوشمندکردن تحریمها علیه ایران سخن گفت و اینکه با پیوستن مجدد به برجام، قصد ایجاد یک اجماع عمومی برای فشارهای سنگین به ایران را دارد[2] و متأسفانه همانطور که بارها گفته شده است، متن برجام چنین قابلیت و ظرفیتی را دارد که برای اعمال تحریمها و فشارهای گسترده، مورد سوءاستفاده قرار بگیرد؛ پس دلبستن به بایدن برای رفع مشکلات و تحریمهای ایران، بسیار کودکانه و نابخردانه است.
در پایان، بیان این نکته را لازم میدانیم که این حقایق آشکار، چیزی نیست که از دید برخی از حامیان شاخص دولت روحانی -که از الان برای انتخابات 1400 لهله میزنند- پنهان باشد و قدرت درک آن را نداشته باشند، بلکه قصد آنان ایجاد یک فضای مکر و فریب است تا با تکیه بر این فضاسازی کاذب و با استفاده از رسانههای پرتعدادی که در داخل و خارج، در اختیار دارند بتوانند انتخابات آینده را به نام خود ثبت کنند.
پینوشت:
[1] سخنان رابرت اوبرایان
[2] سخنان جو بایدن
افزودن دیدگاه جدید