آبان ماه سال 98 بود که دولت تصمیم بر اجرای افزایش قیمت بنزین گرفت. افزایش قیمت بنزین، مقدمه و بهانهای برای اعتراضات مردمی شد و با وجود اعتراضات خیابانی، اغتشاشگران و آشوبگران از این فرصت استفاده کرده و کار به آتش زدن بانکها، خودپردازها و اماکن دولتی و ازبین رفتن امنیت اجتماعی مردم گردید. البته در دی ماه سال ۹۶ نیز شاهد اعتراضات چندین روزه در بخشهای زیادی از کشور بودیم که اعتراضات 25 و 26 آبان ماه هرچند دامنهای کمتر نسبت به اعتراضات سال ۹۶ داشت، اما عمق خشونت و رفتارهای غیرمدنی در آبان 98 عمیقتر از سال 96 شده بود.
این اتفاقات درحالی در آبان 98 رخ داد که بسیاری از تحلیلگران، جامعهشناسان، اقتصاددانان، روزنامهنگاران و ناظران با نشان دادن نشانههایی واضح و طرح ادلهای روشن، هشدار دادند که جامعه ایران بهدلیل مسائل اقتصادی درونی و همچنین تمرکز دشمنان بر جنگ و تحریم اقتصادی تمام عیار علیه مردم، نه تنها همچنان مستعد بروز رفتارهایی مشابه است، بلکه تکرار آن در دفعات احتمالی بعد، قطعاً خشونتبارتر و ضررآفرینتر خواهد بود. ولی برعکس، دولت آقای روحانی به جای تمرکز و چارهیابی برای حل مسائل با سازوکارهای داخلی و توان ملی، توجهی به معضل و مشکل موجود نداشته، بلکه تمام امور جاریهی کشور، بالاخص امور اقتصادی را به برجام و اروپا گره زدند و مدتی نگذشت و روشن شد که از اروپا آبیگرم نمیشود و عملاً میتوان دریافت که آقای روحانی و دولتش توان و همت لازم برای مقابله با شرایط جدید اقتصادی را ندارند. این درحالی است که مقام معظم رهبری در دفعات مختلف، مسئولان و بخش امنیتی کشور را به تحرکات دشمن برای ایجاد فتنه و ناامنی در کشور از طریق استفاده از بستر نارضایتیهای اقتصادی هشدار داده بودند.
امروز با گذشت یک سال از اعتراضات و اغتشاشات با محوریت مسائل اقتصادی در سال 98، شاهدیم همان بهانهها و مشکلات اقتصادی، میتواند دلیل و بهانهای برای اعتراضات باشد و طبیعتاً، به دنبال آن، سوء استفادهی دشمنان و معاندین قرار گیرد و البته با حال و روز اقتصادی امروز، اعتراضات بهمراتب گستردهتر و آسیبها بیشتر خواهد بود. تاجایی که گرانی و کمبود بعضی از کالاها در کشور، گلایه و انتقاد رهبری را در عدم مدیریت مسائل و ناهماهنگی میان مدیران دولتی برمیانگیزد:
«خیلی از مشکلات کنونیِ ما ربطی به تحریم و مانند آن ندارد و مربوط به خود ما است. این گرانیهای اخیر واقعاً توجیه ندارد؛ بسیاری از این گرانیهای اخیر واقعاً توجیه ندارد؛ باید علاج بشود و قابل علاج است؛ بایستی مسئولین با هماهنگی علاج کنند. شما نگاه که میکنید، گرانی از گوشت قرمز و گوشت مرغ و گوجه فرنگی بگیرید تا پوشک بچّه [وجود دارد]؛ خب گرانیهای اینها، گرانیهای بیدلیلی است، هیچ استدلالی پشت این گرانیها وجود ندارد؛ و جنس هم هست؛ هم وزارت صمت، هم مسئولین تعزیرات، هم بسیج، هم بعضی از دستگاههای دیگری که مرتبط با قضیّه هستند، [مثل] گمرک و دیگران، با همدیگر همکاری کنند و این مشکل را از جلوی پای مردم بردارند؛ همهی اینها قابل کنترل است. بنابراین با مدیریّت هماهنگ دستگاهها این مشکلات قابل برطرف شدن است.» [1]
آقای روحانی در جلسهی هیئت دولت بیان میکنند که کمبودی نداریم و تنها گرانی است! [2] پس خودشان هم اذعان به عدم مدیریت و نظارت صحیح و کامل مدیران دولتی دارند، و قطعا بایستی برای رفع آن چاره اندیشی کنند.
درنتیجه این روزها که ماههای پایانی دولت آقای روحانی است، باتوجه به تمام بیتدبیریها و عدم مدیریتها و اجرایی نشدن وعدههای آقای روحانی در دولت یازدهم و دوازدهم، همچنین خاطرات بد اقتصادی و معیشتی، آنچه مهم است اینکه حداقل کاری که آقایروحانی میتوانند در این مدت انجام دهند، حفظ امنیت مردم است و پیشنهادی که به ایشان میتوان داد این است که از اتاق شیشهای خارج و به میان مردم بیایند و از نزدیک مشکلات مردم را لمس و درک کنند تا درک این مشکلات عاملی باشد که نگذارند وقایع سالهای گذشته به بهانهی مسائل معیشتی و اقتصادی دوباره رخ دهد و امنیت اقتصادی در وضعیت قرمز قرار دارد، امنیت جانی و اجتماعی مردم را به خطر نیندازید.
پینوشت:
1). بیانات به مناسبت میلاد پیامبر، امام صادق و روز 13 آبان(1399/8/13)
2). خبرگزاری مهر(https://w57.ir/Jvy)
افزودن دیدگاه جدید