اربعین ویژه با موکب‌های به وسعت ایران

روزهای منتهی به اربعین هر سال، شاهد حضور جمعیت میلیونی از ایرانیانِ عاشق مکتب ثارالله (علیه‌السلام) در پیاده‌روی از نجف اشرف به سوی کربلای معلی بودیم که هم با حضور در این راهپیمایی بی‌نظیر و هم با برپانمودنِ موکب‌های پذیرایی، عشق و اشتیاق بی‌پایان خود را نشان می‌دادند و به ابراز ارادت و دلدادگی خالصانه می‌پرداختند. امسال اما این اتفاق رقم نخورد و شیوع کووید 19 سبب شد تا مرزهای ایران و عراق -برخلاف هرسال در این زمان- خلوت‌ترین روزهای خود را سپری کنند و شاهد حضور زائران و موکب‌ها ایرانی نباشیم.
با این حال، راه برای ابراز ارادت به ساحت سالار شهیدان (علیه‌السلام) و عمل به دستورات آن بزرگوار، باز است و می‌توان از راه دیگری به تدارک و جبران خسارت محرومیت از حضور در کربلا در روز اربعین پرداخت. افرادی که سال‌ها در مجالس و محافل حسینی (علیه‌السلام) به تلمّذ و تعلّمِ راه‌های بندگی پروردگار پرداختند، به خوبی می‌دانند که یکی از سفارش‌ها و دغدغه‌های امام حسین (علیه‌السلام) رسیدگی به محرومان جامعه مخصوصاً در شرایط سخت و دشوار است. جالب است بدانید که بعد از حماسه‌ی عاشورا، وقتی مردان قبیله‌ی بنی اسد خواستند پیکر مطهر حضرت سیدالشهدا (علیه‌السلام) را دفن کنند، در دوش آن بزرگوار اثر پینه و زخمی کهنه یافتند که شباهتی به جراحت‌های جنگی نداشت. مطلب را از امام سجاد (علیه‌السلام) پرسیدند. امام فرمود: این زخم، به‌خاطر حمل کیسه‌های غذا و به دوش کشیدن هیزم به خانه‌های بیوه زنان، یتیمان و مستمندان است که پدرم در شب‌های تاریک انجام می‌داد.[1]
از این رو، همه‌ی دلدادگان مکتب حسینی و کسانی که از خرمن پربرکت آن حضرت، خوشه‌هایی از معرفت برچیده‌اند، اربعین امسال را به کمک‌های مومنانه نسبت به اقشار ضعیف جامعه اختصاص داده و برای آن برنامه‌ریزی جامع و مفصلی انجام داده‌اند. نمونه‌ی این مطلب، موکب هیئت حسینی در منطقه‌ی حاجی آباد شهرستان بیرجند است که هر سال، به مدت ده روز، در کاظمین به توزیع روزانه ۱۵ هزار پرس غذا در سه وعده اقدام می‌کرد، ولی امسال و به‌خاطر شرایط به وجود آمده، مسیر خدمات موکب به طرف نیازمندان منطقه رفته است و در همین راستا به توزیع هفت هزار پرس غذای گرم، هزار و ۶۰۰ سبد غذایی بین نیازمندان و توزیع کالاهای حمایتی بین خانواده‌های آسیب‌پذیر مبادرت شده است.[2] همچنین افرادی که در مراسم اربعین هر سال به عنوان خادم، در بخش‌ها و نقش‌های گوناگون، مشغول فعالیت بودند این روزها و بر اساس نیاز کشور، به امور مختلفی مشغول هستند که حضور جهادی در بیمارستان‌های بیماران کرونایی و کمک به کادر درمان برای بهبود هرچه زودتر بیماران، یکی از آن اقدامات است.[3]
اربعین سال 1442 قمری را باید حامل یک پیام روشن و یک تجربه‌ی گرانقدر دانست. اگر چه راه حضور در کربلا بسته است ولی راه و رسم عمل به آموزه‌های حسینی هیچ‌گاه تعطیل‌بردار نیست و این اقدامات خداپسندانه که در سراسر کشور و به همت موکب‌ها و دلدادگان اربعین حسینی در حال انجام است، نشان‌دهنده‌ی فهم عمیق و تشخیص درست از فلسفه و هدف قیام عاشورا است که سبب آشنایی و علاقمندی بیشتر جامعه با آموزه‌های اسلام ناب محمدی (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و جلب رحمت الهی خواهد شد، ان‌شاء‌الله.

پی‌نوشت:
[1] بحارالانوار، ج 44، ص 190
[2] حرکت موکب ها به سوی کمک های مومنانه
[3] «اربعینی‌ها» این روزها چه می‌کنند؟