ردپای فتنه در مناقشه‌ی قره‌باغ

چند روزی است که مناطق شمالی رود ارس و -به طور مشخص- منطقه‌ی تحت مناقشه‌‌ی «قره‌باغ» به صحنه‌ای از درگیری‌های سنگین نظامی میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان تبدیل شده است و تا این لحظه، پیشنهادهای مختلف درباره‌ی آتش‌بس -به دلیل مخالفت جمهوری آذربایجان- به نتیجه نرسیده است. منطقه‌ی قره‌باغ که بارها و از جمله، کمتر از سه ماه پیش نیز شاهد درگیری این دو کشور بود و حدود 4400 کیلومتر مساحت دارد، تا دو قرن پیش، متعلق به خاک ایران بود، اما در دوران قاجار و با بی‌کفایتی این سلسله از کشورمان جدا شد.
پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، منطقه قفقاز شاهد یک‌ سری اختلافات و درگیری‌ها بود که مناقشه‌ی آذربایجان و ارمنستان یکی از آن‌ها به شمار می‌آید. در دهه‌ی نود میلادی و پس از جنگی خونین که بیش از سی هزار قربانی داشت، منطقه‌ی قره‌باغ که اصالتا به آذربایجان تعلق دارد  به اشغال ارمنستان درآمد و یک حکومت خودمختار به نام جمهوری آرتساخ در آن تأسیس شد که مورد حمایت ارمنستان است و البته هیچ کشوری آن را به رسمیت نمی‌شناسد!
در درگیری‌های کنونی، نقش بازیگران خارجی بسیار حائز اهمیت است. ترکیه به صراحت از آذربایجان اعلام حمایت کرده است که دلیل آن را می‌توان اختلافات عمیق با ارمنستان و نیز منافع اقتصادی مانند انتقال گاز آذربایجان به این کشور دانست. همچنین رژیم صهیونیستی نیز به نقش‌آفرینی و سوءاستفاده از تنش‌های موجود مشغول است که فروش تسلیحات نظامی و کسب درآمد هنگفت ونیز نفوذ در منطقه را می‌توان از جمله اهداف آن برشمرد.
متأسفانه در سال‌های اخیر، جمهوری آذربایجان با محوریت یک دولت لائیک و غرب‌گرا به پاتوقی برای دشمنان ایران تبدیل شده است که استقرار پایگاه نظامی و جاسوسی آمریکا و اسرائیل و نیز نفوذ فرهنگیِ وهابیت وابسته به آل‌سعود، از نمونه‌های این سرسپردگی به حساب می‌آید. از این منظر، تسلط آذربایجان بر قره‌باغ را که می‌توان تهدیدی برای ایران دانست که سبب نفوذ آمریکا و اسرائیل تا پشت مرزهای کشورمان خواهد شد.
نکته‌ی قابل توجه و خطرناک دیگر این است که شماری از تروریست‌های تکفیری که در جنگ سوریه، متحمل شکست خفت‌باری شده‌ بودند، و نیز هم‌مسلکان آنان در لیبی، اکنون و در حمایت از جمهوری آذربایجان به منطقه اعزام شده‌اند که با توجه به کینه‌ی عمیق این جماعت وحشی از جمهوری اسلامی ایران، حضور آنان در مرزهای ایران را باید نقشه‌ای طراحی‌شده برای ناامن کردن نقاط مرزی قلمداد کرد که اقزایش خمپاره‌های شلیک شده به نقاط مرزی ایران را باید در همین راستا ارزیابی کرد.
موضوع قابل توجهی درباره‌ی ارمنستان نیز وجود دارد که همین چند روز پیش بود که دولت این کشور در راستای خدمت به صهیونیست‌ها به تأسیس سفارت خود در سرزمین‌های اشغالی اقدام کرد؛ ولی اکنون شاهد جانبداری اسرائیل از جمهوری آذربایجان هستیم که باز هم ثابت کرد این رژیم جنایتکار، هرگز نمی‌تواند مورد اعتماد قرار بگیرد. البته حقیقت ماجرا این است که صهیونیست‌ها تلاش خواهند کرد تا با دورویی و رویکردی منافقانه با هر دو حکومت ایروان و باکو، جای پای خود را در این منطقه‌ی حساس باز کنند تا به اهداف شوم خود دست یابند.
به هرصورت، اگر چه منطقه‌ی قره‌باغ به لحاظ قانونی به آذربایجان تعلق دارد و تردیدی در آن نیست، اما تحرکات اخیر و خصوصا نقش‌آفرینی رژیم صهیونیستی و دولت قلدرمأب و بلندپرواز ترکیه را باید نشانه‌هایی از بروز فتنه‌ی جدید ارزیابی کرد که نیاز به برخورد حکیمانه و مدبرانه دارد.