مناظره‌ای در مسیر افول آمریکا

با نزدیک‌شدن به زمان انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا، اولین مناظره‌ی نامزدهای دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه برگزار شد و طبق روال همیشگی، قرار است دو مناظره‌ی دیگر هم انجام شود. طبق برنامه‌، یک مناظره نیز بین معاونان این دو نامزد، یعنی کاملا هریس و مایک پنس برگزار خواهد شد.
جو بایدن و دونالد ترامپ در حالی در دانشگاه کیس وسترن ریزو به مناظره پرداختند که انحصار قدرت در این دو حزب، از موضوعات قابل توجه و از نقطه‌ ضعف‌های اساسی در ساختار سیاسی ایالات متحده به شمار می‌رود که امکان رقابت عادلانه به افرادی از احزاب دیگر را نمی‌دهد و عملاً آن‌ها را در این رقابت سیاسی راه نمی‌دهد.
اولین مناظره درباره‌ی موضوعات تعیین‌شده‌ای مثل قاضی دیوان عالی، کرونا ویروس، اقتصاد، نژاد و خشونت در شهرهای آمریکا، سابقه‌ی دو نامزد و نحوه برگزاری انتخابات و اعتماد به آن بود.
خلاصه و عصاره‌ی این مناظره‌ی 90 دقیقه‌ای را می‌توان در یک جمله خلاصه کرد: شرمندگی و سرشکستگی به تمام معنا برای حکومتی که پرچمدار لیبرال دموکراسی است و خود را  پایان تاریخ و الگوی بی‌رقیب برای زندگی بشریت معرفی کرده است!
اخلاق آمریکایی در مقابل چشم جهانیان، لگدمال شد وقتی جو بایدن، ترامپ را دلقک خطاب کرد و گفت همه می‌دانند او دروغگو است و به سختی می توان با این دلقک حرف زد. ترامپ، سگ دست آموز پوتین است و زمانی که ترامپ، وسط حرف‌های او پرید، بایدن گفت: خفه شو!
در مقابل، ترامپ هم بایدن را فرتوت، شاگرد آخر کلاس و دروغگو خطاب کرد و فرزند بایدن را به دریافت پول هنگفتی از شهردار مسکو متهم نمود. جو بایدن نیز فورا گفت اگر بخواهم می‌توانم تا صبح درباره‌ی خانواده‌ی ترامپ صحبت کنم! دونالد ترامپ -به طور مکرر- وسط حرف‌های بایدن می‌پرید و کار به جایی رسید که مجری مناظره به او گفت طبق توافق ستاد انتخابات شما، در این مناظره هر یک از نامزدها باید دو دقیقه برای هر موضوع زمان صحبت داشته باشند بدون اینکه طرف مقابل حرف او را قطع کند اما شما به توافقی که ستاد انتخاباتی تان انجام داده، پایبند نیستید! در این لحظه بایدن فوراً گفت: ترامپ همیشه همین‌طور است و به قول‌هایش عمل نمی‌کند!
کاهش امنیت در آمریکا و افزایش قتل و خشونت، اوضاع وخیم اقتصادی و نرخ بالای بیکاری، شکاف عمیق اجتماعی و بدترشدن وضعیت تبعیض نژادی، از موضوعات دیگری بود که در این مناظره به آن پرداخته شد[1] تا یک بار دیگر، مناظره‌ی انتخاباتی در آمریکا به ابزاری برای برملاشدن واقعیت‌های انکارشده و پنهان در این کشور تبدیل شود. شدت افتضاح در این مناظره به اندازه‌ای بود که رئیس شورای روابط خارجی آمریکا آرزو کرد ای کاش دنیا این مناظره را ندیده باشد چون در غیر این‌صورت، آبروی باقی مانده از آمریکا را خواهد برد![2]
این مناظره را باید حقیقتی از جامعه‌ی آمریکا دانست که این روزها به شدت، سردرگم و عصبی است و با انبوه دروغ و فساد در سطوح بالای حاکمیتی و نارضایتی و اعتراض در سطح جامعه، دست و پنجه نرم می‌کند. آن چه مردم آمریکا را برای آینده، ناامید می‌کند این است که مناظره‌ای که قرار است سکان‌دار بعدی آمریکا را تعیین کند، خالی از کلام کارشناسی و حساب‌شده و آکنده از توهین، تهمت، کنایه و پرخاشگری بود که قطعاً به خروجی مناسبی برای حل مشکلات فزاینده در ایالات متحده منجر نخواهد شد. مخصوصا که سوال پایانی مناظره که درباره‌ی پذیرش و احترام به نتیجه‌ی انتخابت بود را ترامپ، با مطرح‌کردن احتمال تقلب، پاسخ داد[3] تا از همین الان، چشم‌انداز و افق آرام و روشنی برای انتخابات پیش رو متصور نباشد. به عبارت روشن‌تر، این مناظره را باید در راستای حقیقتی به نام «افول آمریکا» ارزیابی کرد که نشانه‌های آن، بیش از هر زمان دیگری برای دنیا قابل مشاهده و قضاوت است.

پی‌نوشت:
[1] مناظره‌ی اول بایدن و ترامپ
[2] ای کاش دنیا این مناظره را ندیده باشد!
[3] مناظره‌ی اول بایدن و ترامپ