انتخاب من جمهوری اسلامی است

فضای مجازی این روزها محلی برای جولان دادن و چند برابر کردن کاستی‌ها و کمبودهایی است که در زندگی روزمره‌ی مردم مشاهده می‌شود. این روزها کسی در کشور نیست که از بحران‌ها و کمبودهای موجود در بحث‌های اقتصادی و معیشتی، بی‌اطلاع یا حتی قصد سرپوش گذاشتن بر آنها را داشته باشد. اما حس ناامیدی و حسرت، چیزی است که به وضوح این روزها در فضای مجازی، در پیام‌هایی که دست به دست می‌شود، وجود داشته و این نگاه بدبینانه و ناامید کننده در حال تزریق شدن است. ازجمله مواردی که این روزها در فضای مجازی بر روی آن تمرکز بیشتری می‌گردد از این قرار است:
ـ مشکلات اقتصادی و معیشتی زندگی مردم به دلیل تفکرات و نوع تصمیم گیری نظام است.
ـ نبود آزادی و حکم اعدام
ـ حمایت از نیروها نظامی و شبه نظامی کشورهای همسایه
این شبهات اگرچه تازگی ندارد ولی با تکرار مجدد و حتی بزرگنمایی و مصادیق دروغین برای این شبهات، رنگ و بویی تازه در فضای مجازی پیدا کرده و افرادی که مطلع نیستند این شبهات را دست به دست می‌کنند. البته با جستجویی کوتاه در فضای مجازی، حداقل در مشکلات پدید آمده در چند وقت اخیر، معمولا این کمبودها و کاستی‌ها را به نظام و حکومت جمهوری اسلامی، مرتبط کرده و از کم‌کاری‌ها و حتی اشتباهات مدیران با رویکردهایی که حتی با آرمانهای انقلاب متفاوت است، و تذکراتی که دلسوزان در ایام انتخابات بر آن تاکید می‌کردند، چشم پوشی می‌کنند. شاید واضحترین و روشن‌ترین تصمیمی که در چند سال اخیر توسط مدیران اجرایی کشور گرفته شد و امروز می‌توانیم اثرات آن را در زندگی و معیشت مردم مشاهده کنیم، تصمیم عجولانه و بدون تدبیر "برجام" بوده است که مسئولین اجرایی کشور تمام امیدهای خود را در سبد اروپائیان قرار دادند و از ظرفیتهای موجود در منطقه و کشورهای غیراروپایی چشم پوشیدند که امروز شاهد کاهش در صادرات و همچنین مشکل در ارز و به تبع آن ایجاد مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم هستیم. این درحالی است که نظام و در راس آن رهبری چندین بار تاکید به بی‌اعتمادی به غربی‌ها و انجام مراحل برجام به صورت گام به گام داشته‌اند ولی شاهد بوده‌ایم که مسئولین کشوری توجه‌ای به این نکات نداشته‌، در نتیجه امروز شاهد این مشکلات هستیم.
همچنین بدون در نظر گرفتن تعداد عفو و بخشش‌هایی بی‌سابقه‌ای که حداقل در دوره‌ی کمتر از یک سال، مدیریت ریاست آقای رئیسی اتفاق افتاده است و مبارزه با فساد و باندهای اقتصادی بزرگ که در چند سال گذشته خسارتهای بزرگی را به واسطه‌ی دریافت رشوه و چشم‌پوشی از قانون شکنی‌های متخلفان و قانون شکنان اتفاق افتاده بود، در فضای مجازی با جریان سازی خاص خود، سعی در سیاه‌نمایی نسبت به قوه‌ی قضائیه دارند. البته باید اشاره داشت که هیچ فردی با برخورد جدی با برهم زنندگان نظم و امنیت مردم مخالف نیستند که برخورد شدید و بدون ملاحظه با این افراد خواسته‌ی هر شهروند ایرانی است.
از طرفی با روشن شدن زوایا و جنایات داعش و همچنین حامیان آنها در جنایاتی که در کشورهایی مانند عراق و سوریه انجام گرفته و هدف بعدی آنها ایران و از بین بردن محور مقاومت بوده است، آنکه برای او امنیت و زندگی مردم مهم است، جنگیدن خارج از کشور را بسیار مهمتر و به صرفه‌تر از داخل کشور می‌داند. لذا اگر هزینه‌ها و خدمات مستشاری در خارج از ایران اتفاق نمی‌افتاد امروز باید شاهد ویرانی و از بین رفتن زیرساخت‌های کشور خود توسط مهاجمان خارجی و حامیان آنها می‌بودیم.

از اینها که بگذریم روی اصل مساله بحث کنیم که اگر امروز جمهوری اسلامی نبود چه اتفاقی می‌افتاد؟
ـ اگر نعمت انقلاب اسلامی نبود امروز در بهترین حالت باید کشور خود را با نظام پادشاهی سعودی در منطقه قیاس می‌کردیم که باوجود برخورداری از نعمت فراوان نفت و برخی مظاهر رفاه ظاهری در زندگی مردم، رئیس جمهور آمریکا در تحقیری کُشنده و منزجرکننده می‌گوید فروپاشی کشورشان بدون حمایت آمریکا به یک هفته هم نخواهد رسید یا تعبیر گاو شیرده برای آنها دارد.
ـ یا اینکه نوع حکومت را لیبرال دموکراسی انتخاب می‌کردیم که امروز شاهد بی‌عدالتی‌ها و تبعیض‌ها و اعتراضات مردم در جای، جای جهان و حتی در مرکز این نوع تفکر یعنی ایالات متحده آمریکا هستیم.
اگرچه در کشور کمبودها و مشکلاتی به دلیل بی‌تدبیری بعضی از مسئولین و موانع ایجاد شده از طریق دشمنان وجود دارد. ولی با وجود نقاط قوت و ضعف در کشور، معاندان و اپوزسیون، با اینگونه رفتارها، منتظر آشوب نشسته یا چشم امید به قدرت های خارجی دارند. لذا باید گفت که تنها آلترناتیو و جایگزین جمهوری اسلامی، آشوب است.