کلاهبرداری با ابزار دعانویسی!

در اینکه دنیا محل مشکلات گوناگون و دشواری‌ها محتلف است، شکی وجود ندارد؛ چه اینکه حقیقت این مرحله از زندگی انسان به همین صورت، تقدیر شده است تا عیار واقعی بشر، مورد سنجش و راستی‌آزمایی قرار بگیرد.
نکته‌ی مورد اشاره در این نوشتار، مربوط به نحوه و شیوه‌ی مواجهه‌ی انسان با این مشکلات و سختی‌ها است که در بعضی اوقات، منجر به قرارگرفتن در مسیری انحرافی با لطمات و مضرات مادی و معنوی می‌شود. هستند کسانی که برای حل مشکلات خود به افرادی با عنوان «دعانویس» مراجعه می‌کنند تا بلکه از شرّ گرفتاری‌ها خلاص شوند اما پس از چندی، معلوم می‌شود که شخص موردنظر یک کلاهبردار و شیاد بی‌وجدان بوده است که هدفش فقط سرکیسه‌کردن مردم و سوءاستفاده از اعتماد آنان بوده است. در همین راستا می‌توان به دستگیری یک جوان 20 ساله اشاره کرد که در فضای مجازی به دعانویسی اشتغال داست و درآمد یک میلیاردی را هم به جیب زده بود که البته با هوشیاری پلیس، به دام افتاد و جالب اینکه پس از دستگیری، مردم را به پرهیز از مراجعه به چنین اشخاصی در فضای مجازی، سفارش می‌کرد!
اما موضوع دعانویسی چه جایگاهی در دین اسلام دارد؟ حقیقت این است که مراجعه به دعانویس‌ها در سنت و سخن پیامبر اعظم و اهل‌بیت طاهرین (علیه‌وعلیهم‌السلام) هیچ جایگاهی ندارد و هیچ توصیه و سفارشی در این باره، انجام نشده است. اگر چه اصل تأثیر دعا در امور مختلف و سرنوشت انسان، غیر قابل انکار و تردیدناپذیر است و در همین راستا، تقاضای از افراد صالح و متقی -مثلا با لفظ معروف «التماس دعا»- بلااشکال و بلکه امری مطلوب، به حساب می‌آید ولی باید در نظر داشت که اغلب افراد مورد مراجعه برای دعانویسی، شیادان سودجو و کلاه‌بردارن پول‌پرستی هستند که با ترفندهای گوناگون، به جلب اعتماد مردم و خالی‌کردن جیب آنان اقدام می‌کنند. مثلا یکی از ترفندها، بهره‌گرفتن از علم قیافه‌شناسی و بیان برخی از ویژگی‌های مراجعه‌کنندگان است که منجر به ایجاد تصوری نادرست از آشنایی دعانویس به اخبار غیبی می‌شود!
البته آن چه که زمینه‌ی سوءاستفاده و شیادی اینگونه افراد را فراهم می‌کند، بی‌توجهی برخی از مردم است که وقتی با اتفاق ناخوشایند و ناگواری مواجه می‌شوند، به جای اقدام از مسیر صحیح، متوسل به امور غیرشرعی و غیرواقعی می‌شوند. در اسلام، برای رابطه و درخواست از پرودگار در قالب «دعا» هیچ محدودیتی برای هیچ شخصی در نظر گرفته نشده است و همه‌ی افراد بشر با هر درجه و رتبه از انسانیت و معنویت، می‌توانند مستقیماً از پروردگار متعال، درخواست و تقاضای برای اعطای یک موهبت یا رفع یک نقمت و محنت را داشته باشند و در این میان، نیاز به واسطه‌ای برای نوشتن دعا وجود ندارد. بله! اگر مثلا ما به انسان‌های وارسته و مهذبی برخورد کردیم و بخاطر آبروی آنان در درگاه خداوند، درخواست و التماس دعا کردیم، اشکال و منعی ندارد، چون چنین افرادی اصلا داعی و انگیزه‌ای برای دریافت مزد و پول -در ازای انجام دعا- ندارند و این کار را از روی اخلاص انجام می‌دهند، اما زمانی که پای افراد غیرمتقی و پول و اجرت به میان می‌آید، باید دقت و توجه را در دستور کار قرار داد تا موجب عواقب ناخوشایندی نشود.