ــ امروز من به نوبهی خودم از تمام مسئولین اجرایی و نظارتی در امر انتخابات، تشکر میکنم و همچنین به منتخب ملت در مسیری که مردم او را انتخاب کردند، تبریک عرض میکنم.
ــ جا دارد از همین تریبون خوشحالی خودم را بابت تاکید و تایید دوبارهی مردم سالاری دینی در ایران که با شکوه و عظمت و با مشارکت بالای 85 درصد برگزار گردید و به نوعی رفراندومی دیگر برای انقلاب بود، ابراز و از تک تک مردم عزیزمان، تشکر کنم.
ــ به تمام دشمنان و معاندان داخلی و خارجی اعلام میکنم، اگرچه در انتخابات شکست خوردهام اما خود را سرباز نظام انقلاب اسلامی دانسته و به منتخب ملت عرض میکنم، بنده و اعضای ستادم برای پیشبرد بیشتر و اعتلای پرچم انقلاب اسلامی از هیچ خدمتی به منتخب ملت، فروگذار نمیکنم...
شاید به مقصودم پیبردهاید...
اینها میتوانست توسط نامزد شکست خوردهی سال 88 توصیف و بیان گردد و همین نکات میتواست، نقطهی ثقل و پویایی و نمایشی بزرگ برای مردم سالاری دینی در کشور باشد.
اما همه چیز در روز 22 خرداد 88 برعکس گردید.
هنوز نتایج رسمی در مورد نامزد پیروز اعلام نگردید که آقای میرحسین موسوی در یک نشست خبری، پیروزی خود در انتخابات ریاست جمهوری سال 88 را اعلام کردند و همین کار نقطهی آغازی بود برای جرقهای در متلاطم کردن کشور و بحرانی به مدت 8 ماه...
اما چرا میرحسین به اینجا کشیده شد را میتوان از چند زاویه مورد تحلیل قرار داد:
الف: غرور کاذب
با اجتماعات اولیهی بعد از اعلام رسمی انتخابات 88 و تجمعاتی که صورت گرفت، میرحسین تصور میکرد که این تجمعات منجر به تسلیم نظام در مورد خواستههای او خواهد شد که نه تنها این اتفاق نیفتاد، وقتی زوایای کار مشهود شد، مردم صف خود را از فتنهگران جدا کردند.
ب: عدم تحلیل درست میرحسین موسوی از مسائل
به دلیل غبار آلود شدن فضا و در هم تنیده شدن جریان حق و باطل و با تحلیل توام با حسن ظن به میرحسین موسوی، شاید یکی از علل رفتارهای ایشان را به دلیل عدم تحلیل درست از مسائل دانست. البته اگرچه جریان خارجی و داخلی فتنه با توهم موفقیت، هرچه در درونداشت را بروز داد.
ج: برنامهریزی برای اصل سقوط نظام
برخلاف دلیل قبلی، حتی میتوان تحلیلهایی داشت که این حرکات میرحسین با برنامهریزی قبلی بوده است و دلیل آن را نیز میتوان خدمت و حمایت همه جانبهی دولتهای غربی و حتی معاندین انقلاب از او نام برد. مانند مصاحبهی روزنامهی تایم یک روز قبل از انتخابات با ایشان:
«مصاحبهگر، در بخشی از مصاحبه، از موسوی سؤال میپرسد: با اختیارات کمی که رئیسجمهور در ایران دارد، چه کار میخواهید بکنید؟ آقای موسوی جوابی تعجببرانگیز میدهد: "حضور مردم در خیابان مسائل را حل میکند!" در سؤال دیگری خبرنگار تایم میپرسد: اگر شما پیروز نشوید، به این همه جوان که در خیابانها لبخند بر لب دارند و به همهی کسانی که از شما طرفداری کردهاند چه خواهید گفت؟ او جواب میدهد: "پیام من قبلاً به آنها رسیده است. تغییر از مدتی قبل آغاز شده است. تنها بخشی از این تغییر به پیروزی در انتخابات مربوط میشود. بخشهای دیگر ادامه خواهند یافت و هیچ عقبگردی در کار نیست.» [1]
د: قانون گریزی
یکی از اشتباهات میرحسن موسوی باتوجه به نکاتی که در قبل بدان اشاره شد، عدم پایبندی به قانون است که در همین ایام فتنه چندین بار به ایشان از طرف مسئولین مختلف بالاخص رهبری تذکر داده شد، اما در عین حال گوش شنوایی برای قانون مداری در شخص میرحسین وجود نداشت.
همچنین گفتگوی آقای اژهای وزیر وقت اطلاعات با ایشان نشان از قانون گریزی او میباشد.«گفتم آقای موسوی! اولاً که تقلب نشده است؛ به دلایلی که مختصر توضیح میدهم؛ ثانیا فرض کنیم تقلب شده است؛ قانون راه را برای شما باز کرده. اما من به عنوان وزیر اطلاعات به شما میگویم: میخواهید هشدار تلقی کنید یا هر چیز دیگری؛ اگر از طریق غیرقانونی بخواهید وارد شوید، مطمئن باشید نه موفق میشوید، نه ما اجازه میدهیم. ولی چنانچه به طریق قانونی اعتراض کنید، مطمئن باشید ما کمکتان میکنیم. شما قرینهای یا شاهدی بیاورید بر تقلب؛ من قول میدهم از طریق وزارت اطلاعات، به شما کمک کنیم... بعد گفتم من یک سؤال دارم؛ شما به شورای نگهبان نامه نوشتید و اعتراض دارید. فرض کنید شورای نگهبان کل صندوقها را بازبینی کرد؛ اگر دوباره شما برنده نبودید، نتیجه را قبول دارید؟ گفت: نه! سؤال بعدی من این بود که بر فرض محال که شما بخواهید انتخابات را به زور ابطال کنید؛ اگر دوباره انتخابات برگزار شد و باز شما برنده نشدید، قبول میکنید؟ گفت: نه! گفتم پس مطلب شما دیگر تقلب نیست، دنبال حق نیستید.» [2]
در پایان آنچه مهم است اینکه تدابیر مدبرانهی رهبری و مدیریت ایشان در خاموش کردن فتنهای که حامیان داخلی و خارجی با برنامه و هزینهی هنگفتی که برای آن سرمایهگذاری کرده بودند، بسیار مهم است که در این مجال چند تدبیر ایشان در خاموش کردن، شعلههای فتنه اشاره میشود:
1ـ اولین اقدام رهبری، فراخواندن شخص آقای میرحسین موسوی بود. امام خامنهای در دیدار روز شنبه ۲۳ خرداد به موسوی یادآور شدند که باید شکایتهای خود را در چارچوب قانون پیگیری کنند.
2ـ دستور تمدید یک هفتهای دوره رسیدگی به شکایات.
3ـ برگزاری جلسه با اعضای ستادهای انتخاباتی ۴ کاندیدا
4ـ روشنگری، ایشان به مناسبتهای مختلف ابعاد توطئه را افشا کرده و پشت پردهی داخلی و خارجی این توطئه را بیان و ابراز میداشتند.
پینوشت:
1). سایت سازندگی به نقل از کتاب فتنهی تغلب (https://w57.ir/Jx7)
2). خط حزب الله، دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله خامنهای (https://farsi.khamenei.ir/weekly)
افزودن دیدگاه جدید