سرکوب وحشیانه در آمریکا؛ ژست دلسوزانه در هنگ‌کنگ!

معیار دوگانه و برخورد تبعیض‌آمیز با یک موضوع، یکی از نشانه‌های واضح دروغگویی و ریاکاری به شمار می‌رود که از آن به عنوان سیاست یک بام و دو هوا نام برده می‌شود. ادعاهایی مثل حقوق بشر، احترام به خواست و نظر مردم، رعایت حقوق همگانی، به رسمیت شناختن اعتراضات عمومی و برخورد مسالمت‌آمیز با معترضان از جمله مواردی است که تقریباً هر روز از زبان مقامات آمریکایی شنیده می‌شود که به‌ظاهر، همه‌ی دنیا و در واقع، کشورهای غیرهمسو با خود را به آن سفارش و از آنها به عنوان ابزاری برای فشار و امتیازگیری استفاده می‌کنند.
بارها و بارها درباره‌ی دروغین و غیرواقعی بودن چنین ژست‌هایی از سوی مقامات کاخ سفید، سخنان و دلایلی از سوی صاحب‌نظران بیان شد که در جای خود، متین و منطقی است ولی شاید هیچ زمانی به اندازه‌ی امروز، فهم این دوگانگی و ریاکاری از سوی آمریکا تا این اندازه واضح و آسان نبوده است. اعتراضات گسترده و دنباله‌دار اخیر در آمریکا که در اعتراض به ظلم و بی‌عدالتی حکومت این کشور در ایالت‌های مختلف به راه افتاده است، به صحنه‌ای برای راستی‌آزمایی نسبت به ادعاهای مکرر کاخ سفید تبدیل شده است و این سوال را در ذهن افکار عمومی پدید آورده است که چرا دولتمردان این کشور به حرفهای خود در قبال مردم آمریکا پایبند نیستند ولی در همین زمان نسبت به رعایت حق معترضان در هنگ‌کنگ به سخنرانی و نصیحت‌کردن مشغول هستند؟!
جزیره‌ی هنگ‌کنگ که با ساختمان‌های بلند، بندرها و اقتصادش شناخته می‌شود منطقه‌ای است نیمه خودمختار که از سال ۱۹۹۷ میلادی تاکنون تحت حاکمیت مرکزی چین قرار گرفته است و در چند وقت اخیر با اعتراضات گاه و بی‌گاهی که در آن انجام می‌شود مورد توجه رسانه‌های دنیا قرار گرفته است. این اعتراضات که بهانه‌اش تصویب قانون امنیت ملی هنگ‌کنگ است منجر به دخالت آشکار و علنی آمریکا و انگلیس شده که حق حمله به دولت چین را برای خود محفوظ می‌دانند و معتقدند خواست مردم هنگ‌کنگ در این قانون، رعایت و لحاظ نشده است! عجیب این که همین الان، دولت آمریکا با خواست میلیون‌ها آمریکایی معترض، به شدت در حال برخورد است و با خشونت تمام، آنان را سرکوب می‌کند ولی نسبت به لزوم تحقق خواست مردم هنگ‌کنگ، ژست دلسوزانه می‌گیرد!
دخالت‌های آمریکا فقط به بیان چنین جملاتی محدود نمی‌شود و در عمل نیز شاهد بودیم که دولت آمریکا در جهت حمایت از معترضان هنگ‌کنگی، لایحه «حقوق بشر و دموکراسی هنگ‌کنگ» را به تصویب رساند. بوریس جانسون -نخست وزیر انگلیس- نیز در همین راستا اعلام کرد در صورت تصویب نهایی این قانون در چین، به حدود سه میلیون شهروند هنگ کنگ حق زندگی و کار در بریتانیا به طور نامحدود داده و روند اعطای شهروندی کامل به آنها را فراهم خواهد ساخت!
با این توصیف، جای این سوال جدی و مهم وجود دارد که آمریکا و انگلیس که این همه نسبت به معترضان در هنگ‌کنگ، توجه و محبت دارند، چرا نسبت به حقوق اولیه‌ی سیاهان ستمدیده در ایالات متحده تا این اندازه، بی‌اعتنا و بی‌توجه هستند؟ آیا این همان سیاست یک بام و دو هوای حاکمان دروغگوی غربی نیست؟ آیا از این واضح‌تر می‌شد چهره‌ی دروغگوی آمریکا و دوستانش را برای مردم دنیا ترسیم کرد؟