سیاه نمایی برای کمرنگ کردن تاثیرات روحانیت

یکی از عناصر مهم در مبارزات ضدشاهنشاهی و ازجمله عوامل پیروزی انقلاب اسلامی در سال 57 روحانیت بوده است. روحانیت نقش موثری در ایجاد جبهه‌ی ملی علیه حکومت طاغوت داشته و حضور روحانیون متعهد و مبارز در مرکز مبارزه با رژیم دست‌نشانده‌ی آمریکا منجر به این گردید که قشرهای گوناگون مردم به صحنه‌ی مبارزه کشیده شده و مبارزه علیه جکومت شاهنشاهی، شکل عمومی و مردمی پیدا کند. البته بعد از تشکیل نظام مقدس اسلامی و برافراشتن پرچم اسلام در جهان، روحانیت یکی از عناصر مهم در ایجاد روحیه‌ی مقاومتِ ملت ایران در برابر تهاجم‌های گوناگون دشمنان بوده است. پس نقش روحانیت هم در مبارزه با طاغوت و سرنگونی آن پررنگ بوده و هم در ایجاد روحیه‌ی مقاومت در برابر دشمنان.
امروز شاهدیم روحانیت پرچمدار مبارزه با استکبار و غرب است و امام خمینی(ره) و رهبری معظم انقلاب، به عنوان فرمانده‌ی این حرکت می‌توانند به عنوان الگو برای دیگر روحانیون محسوب گردد. امام خمینی(ره) با ایجاد انقلاب اسلامی، برعکس نگاه عهد رُنسانس که پیشرفت و توسعه‌ی انسان را کنار گذاشتن دین از زندگی بیان می‌داشتند، امام(ره) پیشرفت را در پیوند میان دین و زندگی بیان کرده و همین باعث قیام علیه حکومت طاغوت گردید.
با توسعه‌ی فرهنگ دینی در زندگی و تمام امور فردی و اجتماعی انسان، زنگ خطری برای دشمنان و معاندان محسوب گردیده و به همین دلیل بیشترین سرمایه‌گذاری برای سیاه نمایی، روی عاملین این تفکر که روحانیت است، ایجاد می‌کنند تا بدین سبب باتوجه به حجم بالای سیاه نمایی توسط دشمنان از طریق رسانه‌ها، وقتی مردم مشاهده می‌کنند که متفکرین و تئوریسین‌های زندگی با محوریت دین، خود انحراف داشته و منحرف می‌باشند به ضدیت و مخالفت با این تفکر بپردازند. البته طبیعی است که در این صنف و قشر مانند تمام اقشار منحرف وجود دارد ولی آنچه که بسیار مزورانه و کینه‌توزانه است اینکه دشمنان می‌خواهند با القای این نگاه که اشتباه یک فرد در صنف روحانیت در تمام بدنه‌ی این قشر وجود دارد، لجن پراکنی و سیاه نمایی را برای همه روحانیت گسترش می‌دهند.
به همین دلیل تقابل جدی دشمنان با روحانیون را می‌توان در این موارد نام برد:
1ـ استقامت در راه دفاع از آرمان‌ها و اهداف انقلاب اسلامی
2ـ مبارزه و ایستادگی جدی روحانیت در مقابل تفکر جدایی دین از سیاست
3ـ مبارزه و تقابل با هجوم استعمار و تهاجمات فرهنگی
معاندین و دشمنان ازجمله روش‌هایی که برای تخریب وجهه‌ی روحانیت در رسانه‌ها بهره می‌برند این موارد است:
الف: ترور فکری و شخصیتی
ب: تهمت زنی
ج: تحقیر و تمسخر
د: حمله علیه اجتهاد و تقلید
و: بزرگنمایی اختلافات مراجع
ی: مضر انگاری اقدامات روحانیت بدون دلیل و معمولا برخورد احساسی با این موارد
با این وجود است که وقتی در فضای مجازی سخنانی رو علیه روحانیت می‌بینیم یا می‌شنویم، عقل سلیم حکم می‌کند که ابتدا به ساکن سخنان و چیزهایی که به نمایش در می‌آید را بخاطر شیطنت‌های رسانه‌ای در دنیای امروز باور نکرده بلکه بعد از تحقیقات و ادله‌ی متقن و ایجاد مقدمات سواد رسانه‌ای در رد یا پذیرش آن حکم کنیم.