وابستگی شدید رژیم شاه به آمریکا موضوعی نیست که فقط مخالفان پهلوی به آن پرداخته باشند؛ بلکه مطلب چنان علنی بود که حتی شخص شاهنشاه آریامهر هم به آن معترف بوده است!
یک بار صبح خیلی زود، کاردار سفارت آمریکا در تهران -در غیاب سفیر این کشور- به «اسدالله علم» تلفن کرد که کار فوری دارد. پس از ترتیب ملاقات او با محمدرضا، پیام نیکسون -رئیس جمهور وقت آمریکا- به شاه منتقل میشود که ایالات متحده، قصد دارد با مینگذاری در آبهای ویتنام شمالی، اقدام به بمباران ویتنام شمالی و قطع مذاکرات پاریس کند.
اسدالله علم میگوید: وقتی نزد شاه شرفیاب شدم، به عرض رساندم که شاهنشاه باید جواب مثبتی مرحمت فرمایند.
فرمودند، آخر ما همهجا گفتهایم باید مقررات کنفرانس ژنو اجرا شود ... چه طور جواب مثبت بدهم؟
عرض کردم با کمال تأسف، شیشه عمر ما هم دست آمریکاست؛ یعنی اگر آمریکا اینجا شکست بخورد، دیگر فاتحه دنیای آزاد خوانده شده.
فرمودند درست است، ولی با این گردنکلفت شمالی چه کنم؟ عرض کردم، من جوابی تهیه خواهم کرد و به عرض مبارک میرسانم![1]
ناگفته پیدا است که شاه این مملکت با آن همه ادعا چقدر دربرابر آمریکا ذلیل و خوار بود که حتی نمیتوانست از نظرات علنی خود دفاع نماید.
پینوشت:
[1] خاطرات اسدالله علم، جلد 2، صفحه 253
افزودن دیدگاه جدید