اتفاق تلخ هواپیمای اوکراینی؛ پیگیری یا عقده‌گشایی؟!

در بحبوحه‌ی تهدیدات علنی ایالات متحده درباره‌ی حمله به 52 نقطه از ایران در دی ماه 98، یک فروند هواپیمای مسافربری متعلق به خطوط هوایی اوکراین، به اشتباه، هدف قرار گرفت و متاسفانه سرنشینان آن جان خود را از دست دادند. تلخی این حادثه و تبعات احتمالی آن باعث نشد تا مقامات ایران، صداقت را در دستور کار خود قرار ندهند و به فاصله‌ی تنها سه روز از این اتفاق دردناک، خبر اصابت اشتباهی را رسما اعلام کردند. نگاهی به سابقه‌ی چنین رویدادهایی نشان می‌دهد که بارها چنین اتفاقاتی در دنیا افتاده است و البته مسببان حادثه، یا با تأخیر زیاد به نقش خود اعتراف کردند یا سعی کردند به‌کلی آن را به فراموشی بسپارند.
در خصوص هواپیمای اوکراینی که در حوالی پرند سقوط کرد اما پی‌گیری جدی و بررسی همه‌جانبه‌ی حادثه از همان دقایق ابتدایی آغاز شد و مقصران احتمالی نیز مورد پیگرد قرار گرفتند. رمزگشایی از جعبه‌ی سیاه هواپیما به عنوان یکی از اصلی‌ترین سرنخ‌های این حادثه، می‌توانست کمک بزرگی به روشن‌شدن ابعاد این ماجرا داشته باشد که به دلیل عدم وجود چنین هواپیمایی در خطوط هوایی ایران، امکان بازخوانی جعبه سیاه آن وجود نداشت و برخی کشورها مثل آمریکا نیز از ارسال ابزار مخصوص به ایران، خودداری کردند.
معنای چنین شرایطی این است که هنوز ابعاد کامل ماجرا روشن نیست و ابهامات و سوالات فراوانی وجود دارد که باید در طول زمان به آنها پاسخ داده شود. با این وجود، عده‌ای در تلاش هستند از این آب گل‌آلود ماهی بگیرند و به دنبال اغراض سیاسی خاص خود باشند. این جماعت، از احساسات بازماندگان این اتفاق دردناک، سوءاستفاده کرده و درصدد پرداختن به کینه‌ی قدیمی خود با جمهوری اسلامی هستند. چهره‌های بدنام و مزدوری مثل مصی علینژاد و شبکه‌ی معلوم‌الحال بی‌بی‌سی فارسی از پیشتازان این حرکت بودند که با نادیده گرفتن اصول اخلاقی و وجدان انسانی، فقط مأموریت خود را دنبال می‌کردند که البته در این مسیر، کارشان به درگیری هم کشیده شد!
بی‌صداقتیِ امثال این افراد و رسانه‌های معلوم‌الحال، با معیار دوگانه‌ای که دارند مشخص می‌شود! مثلا در حادثه‌ی هدف قراردادن هواپیمای مسافربری ایران بر فراز خلیج فارس در سال 67 که ناو آمریکایی وینسنس، مرتکب آن شد و دولت آمریکا به جای عذرخواهی، به عامل چنین جنایتی، مدال افتخار داد، هیچ‌گاه ردپایی از امثال علینژاد و بی‌بی‌سی دیده نمی‌شود که خواستار احقاق حقوق بازماندگان و فشار بر کاخ سفید شده باشند!
این‌که ابعاد این حادثه‌ی تلخ باید با دقت تمام مورد بررسی و هر تقصیر یا قصوری باید طبق قانون، مورد محاکمه و مجازات قرار بگیرد، جای هیچ تردیدی ندارد. اما پذیرفته نیست که عده‌ای بخواهند با موج‌سواری بر این ماجرا، به عقده‌گشایی و لجن‌پراکنی بپردازند و برای مقاصد حقیر سیاسی خود، خون جان‌باختگان مظلوم این پرواز را وسیله قرار دهند.