نگرانی خانواده‌ها از بدآموزی‌های پایتخت 6

تأمین شادی و نشاط جامعه از طریق پخش برنامه‌های نمایشی، موضوعی غیر قابل انکار است. مردم حق دارند تا فیلم‌ها وسریال‌های طنز را برای رفع خستگی روزانه، تماشا و در کنار خانواده از آن‌ها لذت ببرند. اما آیا این موضوع، مجوزی است تا از راهی برای خنداندن استفاده شود؟
سریال تلویزیونی پایتخت، چند سالی است که مهمان خانه‌های مردم می‌شود و به خاطر مواردی مثل احترام به بزرگتر، محوریت خانواده، سادگی و طینت پاک شخصیت‌های داستان به سریالی محبوب و خاطره‌انگیز در افکار عمومی تبدیل شده است.
سری ششم پایتخت که این روزها در حال پخش است متأسفانه حاوی بدآموزی‌هایی می‌باشد که دور از انتظار و سبب بازخوردهای منفی در جامعه شده است. شخصیت‌های سریال دائما دروغ می‌گویند، فضای التهاب و دعوا بین شخصیت‌های داستان موج می‌زند، نقش پدر در خانواده، تضعیف و دور از چشم او به کارهای پنهانی پرداخته می‌شود، ارتباط و اشاره‌های عاشقانه با نامحرم، کاملاً آشکار نمایش داده می‌شود، رقص و موسیقی نامناسب در حد یک پارتی، در معرض دید بیننده قرار می‌گیرد، موضوع مقدسی مثل حج، دستمایه‌ی طنز و خنده می‌شود، بی‌احترامی کوچکترها به بزرگترها کاملا عادی و به ابزاری برای خنداندن تبدیل می‌شود، از کنار توجیه غیرمنطقی دختران جوانِ سریال برای نصب ماهواره، به راحتی عبور می‌شود و ...! همه‌ی این موارد به اعتبار این سریال صدمه زده است و مخصوصاً خانواده‌ها را به خاطر احتمال تأثیر سوء بر فرزندان، دچار نگرانی کرده است.
لازم است مسئولان محترم سیما با دقت بیشتری به این مجموعه‌های پرطرفدار توجه کنند و متوجه‌ی عواقب سنگین چنین اشتباهاتی باشند. پر واضح است که خنداندن به هر قیمت، کار راحتی است که از عهده‌ی همه برمی‌آید. هنر آن است که آن‌چه به عنوان طنز، عرضه می‌شود از وزانت و فاخربودن فاصله نگیرد و موجب بدآموزی در جامعه نگردد.