پهلوی

چگونه است که سلطنت‌طلب‌ها نسبت به کمک‌های هنگفت محمدرضا شاه به کشورهای دیگر هیچ اعتراضی نمی‌کنند؟

 پرویز ثابتی در كتاب «در دامگه حادثه» می نویسد: گزارش‌های مستندی بخاطر فسادهای مقامات به مسئولان بالا ارائه دادم اما به سبب همین گزارش‌ها مورد مواخذه و بازخواست شدم تا آن جا كه در سال 1350، اسدالله علم وزیر دربار، سپهبد ایادی و امیر هوشنگ دولو از نزدیكان شاه به علت اتهاماتی كه من به آن ها وارد می كردم علیه من به شاه شكایت بردند و من از طرف شاه تهدید به محاكمه نظامی شدم.

منبع:

yon.ir/lXYhr

اسدالله علم در خاطرات 27 اسفند 1347 می نویسد : موضوع افزایش آب بها را  با شاه را مطرح كردم، شاه گفت : مردم تا کی می توانند از چیزهای مجانی استفاده كنند؟ پیشرفت، پول می خواهد. پاسخ دادم افزایش هفتاد درصدی قیمت‌ها پیشرفت نیست، بلكه فقط بی عدالتی است.

منبع:

yon.ir/saqqL

اسدالله در خاطرات 23 دی 1348 می نویسد: ملاقات با رئیس كارخانجات تسلیحاتی اسرائیل... می گفت كه تا دوسال دیگر اسرائیل پیشرفته ترین هواپیماهای دنیا را تولید خواهد كرد، هم اكنون موشك های كوتاه برد آن ها در دنیا رقیب ندارد. در تمام مدتی كه او شرح موفقیت هایشان را می داد بغض گلویم را می فشرد، اسرائیل را در نظر بگیرید و با ایران مقایسه كنید، چه مقایسه افسرده كننده ای.

منبع:

yon.ir/mFBGm

روزنامه اطلاعات در روز دوم آبان سال ۵۰ ارقام هزینه‌ و مخارج سنگین جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی را که از جیب ملت پرداخت شد ۱۶ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار اعلام کرد.

منبع:

yon.ir/zqtnU

بخشی از ثروت هنگفت رضا شاه در بانک‌های انگلستان، سپرده‌گذاری شده بود و پس از تبعید و مرگ او مقرر شد آن پول‌ها را به ایران برگردانند.
اما قضیه به این سادگی نبود؛ چون در یک طرف، انگلیس خبیث قرار داشت که چنین پول زیادی را راحت پس نمی‌داد و از طرف دیگر، دولت ذلیل و دست‌نشانده‌ای در ایران، حاکم بود که قدرت دفاع از حقوق مملکت خود را نداشت. از این رو، انگلیس، شرط این انتقال را خرید اسلحه (معادل همان پول) و پاره‌ای اجناس دیگر از دولت انگلستان قرار دادند که مورد قبول حکومت پهلوی دوم هم قرار گرفت!

محمدرضا پهلوی، شخصی به نام «منصور مزین» را رئیس املاک بنیاد پهلوی در گرگان کرده بود. مأموریت این شخص، فروش زمین‌ها و واریز پول آن به حساب شاه بود.
به پشتوانه‌ی حمایت شاه، کار به جایی رسید که منصور مزین، هر چه زمین مرغوب -از زمین شهری گرفته تا زمین زراعی و از کوه و جنگل تا دره و تپه- را تصرف می‌کرد و می‌گفت همه مال شاه است! عجیب اینکه بعضی از آن زمین‌ها مالک داشتند و اگر صاحب زمین، آشنای صاحب نفوذی در دربار داشت می‌توانست با پرداخت پول، ملک خود را پس بگیرد و اگر پارتی و پول نداشت که هیچ! صدها شکایت از طرف مال‌باختگان انجام شد ولی به نتیجه‌ای نرسید.

نشریه‌ی واشنگتن پست در اول اکتبر 1941 میلادی به مناسبت خلع و تبعید رضا شاه، مطلبی را نگاشته بود که ترجمه‌ی بخشی از آن چنین است:
زمانی که باندرا -کشتی انگلیسی- ساحل ایران را ترک کرد، مسافر درجه ‌یک آن، شاه سابق ایران بود.
او به آینده‌ی تبعید نگاه می‌کرد به همراه میلیون‌ها دلار که تقریباً هر آرزویی غیراز حکمرانی دوباره را می‌توانست برآورده کند. در میان پناهندگان سلطنتی قرن بیستم، احتمالاً رضای زیرک با بیشترین ثروت شخصی از قدرت کنار رفت. حساب او را در بانک‌های ایالات‌متحده، انگلیس، قاره اروپا و آمریکای جنوبی بین 20 تا 300 میلیون دلار تخمین می‌زنند.